Ultralegends

36 : Beautiful pain

ေမွာင္မည္းညစ္ေပလွေသာ အက်ဥ္းေထာင္၏ တစ္ေနရာ။
မိန္းမတစ္ေယာက္၏ နာနာက်င္က်င္ ေအာ္သံက အလြန္
ေျခာက္ျခားဖြယ္ေကာင္းလွ၏။ သူမအား သံႀကိဳးမ်ားႏွင့္
တိုင္တစ္တိုင္တြင္ လႈပ္မရေအာင္ တုပ္ေႏွာင္ထားသည္။
မုတ္ဆိတ္ဗရပ်စ္, ေခါင္းေျပာင္ေျပာင္ႏွင့္ အက်ည္းတန္ လွေသာ အာဏာပါးကြက္သား တစ္ဦးက သူမကို မညာမတာ
႐ိုက္ႏွက္ေနသည္။

အခ်ိန္အတန္ၾကာလာေသာအခါ သူမ၏ အျဖဴေရာင္ အျပစ္သားဝတ္စံုသည္ စုတ္ၿပဲလာၿပီးေနာက္ ေသြးေတြနဲ႔
ၾကည့္မေကာင္းေလာက္ေအာင္ ညစ္ေထးေနေလသည္။
အနည္းငယ္ လႈပ္လ်ွင္ပင္ အသားပဲ့မတတ္ နာက်င္ေနရကာ
အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားမွာ အသားစေတြပင္ ထြက္ေနၿပီျဖစ္သည္။
ထိုလူေမာသြားသည့္အခါ ဆားေဖ်ာ္ရည္တစ္ပံုးကို ယူ၍
သူမကိုယ္ေပၚသုိ႔ ပက္ျဖန္းလိုက္၏။

' အား!!!!!!!! '

မခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ နာက်င္မႈေၾကာင့္ သူမ မ်က္ဆံ မ်ားပင္ ျပဴးထြက္လာၿပီး လူးလြန္႔႐ုန္းကန္ေနေတာ့သည္။
သို႔ေသာ္ သူမ ႐ုန္းကန္ေလ.. ပို၍ နာက်င္ေလ ျဖစ္ရကာ
ကမ္းစပ္မွာ ေသာင္တင္ေနတဲ့ ငါးတစ္ေကာင္အလား ျမင္ေတြ႔ရသည္။ ဆက္၍ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္
ခဏအၾကာတြင္ သတိလစ္ေမ့ေမ်ာသြားေတာ့သည္...။

ဒီေန႔မွ သူမအတြက္ ငရဲက ပထမ တစ္ရက္သာရွိေသးသည္။

ေသဒဏ္ကသာ အေကာင္းဆံုးျပစ္ဒဏ္ျဖစ္ေၾကာင္း သူမ
နားလည္သြား၏။ ေနာက္ထပ္ ေက်ာ္ျဖတ္ရမည့္ ေန႔ရက္ေတြဟာ ဒီထက္ ပိုခက္ခဲလာရန္ပဲ ရွိေလသည္။

.
.
.
.
.
.
.

ဒီေန႔က လျပည့္မယ့္ေန႔ျဖစ္၏။ ယခုမွ မနက္ခင္းအခ်ိန္သာ
ရွိေသးေသာ္လည္း ထယ္ေယာင္းစိတ္လႈပ္ရွားေနသည္ကို
အာရံုလြဲေစရန္ ဘုရားေက်ာင္းေဘးက ေျမေနရာ ေသးေသးေလးကို တူးဆြၿပီး ေစ်းထဲက ဝယ္လာခဲ့ေသာ
အပင္ေပါက္ေလးမ်ားကို စိုက္ပ်ိဳးေန၏။ ဘုရားေက်ာင္းထဲက
ေမႊးပ်ံ႕လာတဲ့ ဟင္းရနံ႕က ဗိုက္ေဟာင္းေလာင္းႏွင့္ သူ႔ကို
တမင္ဆြဲေဆာင္ေနသည့္အလား။

ထင္မွတ္မထားရေလာက္ေအာင္ ဟင္းခ်က္ေကာင္းတဲ့ မြန္းေလးေၾကာင့္ သူတို႔ေလးေယာက္လံုး ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း
အဆီတိုးလာၾကသည္။ ထိုတစ္လူစုႏွင့္ ေဝးရာမွာ ေနထု္ိင္ သည့္ ေန႔ရက္ေတြဟာ အလြန္ေအးခ်မ္းလွသည္။ ဒုကၡေပးမယ့္လူမရွိ...၊ အၿပိဳင္အဆိုင္ေတြမရွိဘဲ အတြဲႏွစ္တြဲ ႐ိုၾကလိုက္ ရန္ျဖစ္ၾကလိုက္ ျဖစ္ေနပံုက ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္တစ္ခုပင္။ နည္းနည္းေလးေတာင္ သူ အထီးက်န္ ဆန္တယ္လို႔ မခံစားရေအာင္ အစ္ကိုေတြနဲ႔ မြန္းေလးက
အလြန္ ဂ႐ုစိုက္ၾကသည္။