CAGED HEART (COMPLETE)

CHAPTER NINE (Fight Night)

There are all these moments you think you won't survive, and then you survived.

————————

Leon's POV

I was thinking it was his face. Johnny's face.

One. Two. Three punches. Kneeing him to his stomach. Another punch to his gut. I was looking at his bloody face and he was asking for mercy. But inside the cage, I have no mercy. Inside the cage, the only thing that was running to my veins was the will to survive and come out alive.

One more punch and I know everything would be over.

"Dustin!"

Humihingal akong napahinto sa ginagawa kong pagsuntok sa kaharap kong punching bag. Hinawakan ko pa iyon para huminto sa paggalaw at nakita kong si Agent Blue ang tumawag sa pangalan ko. May bitbit na kung ano. Nang makalapit sa akin ay iniladlad iyon.

"Your outfit for tonight," nakangisi pa siya sa akin at iniladlad ang compression shorts na gagamitin ko sa fight. "Ipina-personalized pa namin 'to ni Orange. Ganda 'di ba? May pangalan mo." Ibinigay niya iyon sa akin kaya kinuha ko. May nakasulat na Leon sa bandang ibaba noon.

"Salamat." Iyon lang ang sagot ko at iniitsa sa isang gilid ang ibinigay at muli kong hinarap ang punching bag. Sige na naman ako sa suntok doon. Mas lalong nakakagigil dahil sa alam kong mangyayari mamaya. The fucking fixed fight that I needed to lose.

"You're angry." Puna ni Agent Blue.

"I am," malakas kong sinuntok ang punching bag at bahagya pang napaatras si Agent Blue sa ginawa ko sa lakas ng impact noon.

"Bakit kasi kailangan mong ipatalo ang fight na ito?" Kahit siya ay nagtataka doon.

"Ask the fucking ghost," ngayon ay mukha na ni Ghost ang nakikita ko sa harap ng punching bag. Talagang dinudurog ko ng suntok ang punching bag dahil iniisip ko ay mukha ni Ghost ang naroon.

"Pero knowing our asshole bosses? Siguradong may mga plano ang mga iyan na sila lang ang nakakaalam. Sila ang magpa-plano tapos tayo ang ibinabala. Nangangapa tayo sa dilim kung anong mangyayari." Napapailing pa siya.

Totoo naman iyon. Lagi naman kasing ganoon. But what can we do? We were soldiers who were bound to follow every mission and rule that was given to us. And right now, this was my mission. To lose this fight so Ghost could do whatever fucked up action he could do.

"Calm down. Tonight, is fight night, and you need to be prepared. Even if you're bound to lose." Paalala ni Agent Blue.

"And this is how I am being prepared." Napahinga ako ng malalim at huminto na. Inalis ko ang gloves na nasa kamay ko at tinulungan niya akong gawin iyon. Pinabayaan ko na lang habang inaalis niya ang gloves pati na ang telang nakabalot doon. Nang tingnan ko ang mga kamao ko ay namumula na iyon at manhid na. Marahan kong hinilot-hilot iyon at naramdaman kong hinilot-hilot din ni Agent Blue ang likod ko.

Pareho kaming napatingin kay Agent Orange na palapit sa amin. Seryosong-seryoso ang mukha nito ay may hawak na petroleum jelly.

"What's with the serious face?" Puna ni Agent Orange.

Umiling lang siya at lumapit sa akin. Itinuro ang compression shorts na bigay ni Agent Blue.

"Isuot mo na. Ilang minuto na lang at mag-uumpisa na ang fight. Nagkakagulo na ang mga tao sa labas," sagot nito.