CAGED HEART (COMPLETE)

CHAPTER TWENTY-ONE (Sucker Punch)

Control your ANGER, it is only one letter away from DANGER.

————————

Leon's POV

            Threesome.

            She dreamt about a fucking threesome.

            With me and that damn...

            Lalo kong binilisan ang pagtakbo ko. Sige takbo hanggang sa kapusin na ako ng paghinga. Humihingal akong huminto at napapangiwi na hinawakan ang tagiliran ko. Hindi ko dapat ginagawa 'to. Dapat ay nagpapahinga ako para mabilis akong gumaling. But I was here. Running to death so I could calm myself.

            It was just a damn dream, and I shouldn't be bothered about that. Hell, it was kinky. Everyone has a dark fantasy that they fantasize occasionally. And I should be flattered that I was there. Vie was fantasizing about me. But what I was pissed about was that old man was there too. It means, she was thinking about him too.

            Napahinga ako ng malalim at muling napahawak sa tagiliran ko. Lumakad ako ng dahan-dahan dahil nagsisimula na naman akong mainis. Shit. This whole mess was making me a different person. The person that I turned my back seven years ago. I was Dustin Matias, and Dustin was totally different from Leon Deaver Keastner. For seven years, I managed to be the low key, patient and follower agent Dustin. I was just following orders, and I am good at that. They never knew about the impatient, angry and animal side of Leon. And right now, Leon was taking over Dustin. Leon was angry, and his rage was going to eat me alive.

            I slowed down and gathered myself. Calm down. Think about something else.

            I got my phone and dialed a number. I knew it was early but, they might be awake already.

            "Daddy!"

            Napangiti ako nang marinig ko ang boses ni Anna. Parang agad na binuhusan ng malamig na tubig ang inis na nararamdaman ko.

            "How's my princess?" Binagalan ko ang paglalakad at tumitingin lang sa paligid.

            "We're fine. Elsa is still sleeping. Nana is cooking pancakes." Lalo akong napangiti nang marinig ko siyang humagikgik.

            "Can I talk to Nana?"

            "Sure, dad." Nawala sa linya ang anak ko tapos ay tinawag ang lola niya. Napabuga ako ng hangin at siguradong kailangan ko nang ihanda ang tainga ko sa sermon ng nanay ko.

            "Leon," bungad niya.

            "'Ma. Kumusta ho ang mga bata?"

            "Ayos naman. Si Elsa tulog pa. Si Anna, ito nagpipilit na tumulong sa akin na gumawa ng pancake."

            "Medyo matatagalan pa ho siguro ako dito sa trabaho ko bago ko sila madalaw ulit." Alam ko naman na alam ng nanay ko na kasinungalingan iyon. Alam niyang kapag nasa 'destino' ako, buwanan bago ako makauwi.

            "Sanay na ako. Sanay na ang mga anak mo." Matabang na sagot niya tapos ay napahinga ng malalim. "Lumaki na naman halos ang mga anak mo na pasulpot-sulpot ka lang. Pero masaya naman sila dahil talagang bumabawi ka kapag umuuwi ka. Pero hanggang kailan na ganyan, Leon?" Seryosong tanong niya.

            "'Ma, alam 'nyo naman ang trabaho ko. Kailangan kong ma-destino kung saan-saan," katwiran ko.

            "Nahinto ka nga sa pakikibugbugan nang magka-anak ka, pero iyan naman ang pumalit mong trabaho. Lagi ka namang wala. Sa totoo lang sa tuwing tumutunog ang telepono ko, ang kaba ko abot hanggang langit dahil baka matulad ka lang sa kuya mo," ngayon ay bahagyang nabasag ang boses ng nanay ko.