CAGED HEART (COMPLETE)

CHAPTER TWENTY-TWO (Home Visit)

Everyone needs a house to live in but a supportive family is what builds a home

——————————

Vie's POV

Inis na inis ako habang nagpapalit ng damit.

At galit pa siya sa akin? That man was crazy. Ano ang rason para magalit siya sa akin? Dahil sa panaginip ko? Baliw talaga ang isang iyon. Dahil lang doon magagalit siya? I was willing to give myself to him last night. Saglit akong napahinto nang maalala ang mga ginawa sa akin ni Leon. That was so daring, and I let him did that to me. I blushed when I remembered how he smack my ass. He kissed me 'there'. I allowed him to touch my body. And the worst part, I liked it.

Pero dahil sa kaartehan niya at nagalit siya nang malaman na threesome ang panaginip ko na iyon, nasira ang moment. Well, okay na rin naman na nangyari iyon dahil nagising ako sa pagkaka-engkanto na bumalot sa akin nang mga oras na iyon. Napa-rolyo pa ang mata ko nang maalala ko ang mukha niya kanina. Simangot na simangot pa rin ang mukha at halatang hindi masaya na nakita niya ako at ang boss niya.

Painis ang ginawa kong pagsusuot ng jeans at t-shirt. Sinuklay ko lang ang buhok ko at lumabas ng kuwarto. Wala akong pakialam kahit hindi kami mag-usap ngayon. Gagawin ko na lang ang trabahong ipinapagawa ni Papa. Aalamin ko ang mga ginagawa niya. Kung ano ang plano niya. Iyon lang naman ang silbi ko dito.

Dumeretso ako sa kusina at naabutan ko si Leon na nakatayo sa tapat ng lababo at may hawak na yelo na nakabalot sa maliit na towel. Niyeyelohan ang bandang pisngi niya. Puro putok naman ang mukha niya at pinapagaling na niya. Hindi na kailangang yelohan pa kaya ano itong drama niya ngayon? Inirapan ko lang siya at dumeretso ako sa ref tapos ay binuksan iyon. Hindi ko siya pinapansin kahit alam kong nakatingin siya sa akin.

Kumuha ako ng gatas na nakita ko doon tapos ay kumuha ng baso sa cupboard. Umurong pa siya ng konti para makuha ko ng maayos ang baso. Hindi ko pa rin siya pinapansin. Nagsalin ako ng gatas sa baso at tahimik na uminom doon.

"So, we're not talking now?" Narinig kong sabi niya.

Tinapunan ko siya ng tingin habang umiinom ako ng gatas. Nanatili akong nakatingin sa kanya habang patuloy na umiinom. Nakataas lang ang kilay niya sa akin habang patuloy niyang niyeyelohan ang pisngi niya.

"You're talking to me now?" Balik-tanong ko sa kanya nang matapos akong uminom ng gatas. Kita kong sumimangot ang mukha niya sa akin painis na ibinato ang hawak na yelo sa lababo.

"At sino pa ba ang kakausapin ko dito? Dalawa lang tayo."

Muli kong dinampot ang baso ng gatas para uminom doon pero inagaw niya iyon sa akin at siya ang umubos ng laman tapos ay inilapag sa harap ko ang baso na wala ng laman. Inis ko siyang tiningnan at muli akong nagsalin noon sa baso para uminom.

"Bakit hindi mo sinabi sa akin na umalis kayo ni Mr. Laxamana?"

Tumaas ang kilay ko sa kanya. "At bakit ko kailangan magpaalam sa iyo? Sabi mo I can do whatever I want to do in this house. And he asked for my help kaya tinulungan ko." Akma akong iinom sa baso nang agawin niya iyon at painis na ibinagsak sa mesa.

"Let me get this straight. I don't want you talking to him anymore." Seryosong sabi niya.

Kumunot ang noo ko. "What? What's wrong talking to him? We have business. He was going to donate to the orphanage. For the kids. Is this still about last night? My fucking dream?" Naparolyo ang mata ko sa kanya. "You are really sick."