CHAPTER 30

30.8K 302 29
                                    

He poured the water on my son's goblet. Nakatingin lang ako sa anak kong nakanguso habang nilalagyan ni Tage ang baso niya ng tubig.

"What will you say, North?" marahang sabi ko.

"Thanks." he coldly said and didn't bother touching his glass of water. Bumalik si Tage sa kinakaupuan niya at tiningnan si North, umaasang gagalawin ang tubig na nilagay niya. I watched his expression from hopeful to disappointed. I heave a sigh and get the pitcher and poured my son another glass of water. This time, he drinks it.

Nang matapos na ang breakfast ay agad akong lumabas kasama ang anak ko. Naiwan ang buong mag-anak ni Tage doon na bahagyang ipinagpasalamat ko dahil hindi ko kayang nasa iisang kwarto kami. Pero hindi rin nagtagal ay nasulyapan ko ang paglabas ni Tage. Nagkasalubong pa ang mga tingin namin na agad ko namang binawi. Akala ko ay dadaan lang siya sa harapan namin ni North pero tumigil siya.

"I've texted you." he said with his pained expression. Tumaas ang kilay ko.

"You're expecting me to reply?" I coldy answered. He closed his eyes painfully and give me a faint smile.

"I know you won't. But... please tell me if you're leaving. Halos mabaliw ako kakahanap sainyo." mahinang sabi niya.

"Bakit ka maghahanap?" may hamong tanong ko. Tumingin siya sakin bago kay North.

"Because you are my family." hindi ko na napigilang magpakawala ng sarkastikong tawa. Ngayong hiwalay na kami ay ituturing niya akong pamilya, noong asawa niya ako ay ipinaramdam niya sa akin na hindi ako parte ng pamilya niya. Look how everything changed.

"Ow? Kaano-ano kita?" he looked defeated. Akmang hahawakan niya ang kamay ko ng iatras ko 'yon.

"Wala kang karapatang hawakan ako." mariing sabi ko.

"Don't be too hard on me, Ynessa." nabakasan ko ng pagmamakaawa ang tono niya.

"Anong karapatan mong magreklamo? Will you just leave us alone? Hindi ako natutuwa na nakikita ka sa kung saan ako naruroon!" I almost hissed at him. Siguro kung kami lang ang tao dito ay baka nasigawan ko na siya sa sobrang galit ko.

"I'll pursue you. Kahit ipagtabuyan mo ko, kahit halos bugahan mo na ako ng galit mo, nasa paligid mo lang ako. I won't let another day to pass without me seeing you." sabi niya bago nagdesisyong tumabi sa anak ko. Naramdaman ko ang pagbitiw sa akin ni North.

"I'll just go to Dada, Mommy." he said. I watched him walk towards Gabe. Nakita ko ang pagngiti ni Gabe nung lumapit sakanya si North. Tumingin siya sa akin at agad na sumama ang ekspresiyon ng mukha niya nang makita ang taong nasa tabi ko. He was about to approached us but stopped when a relative talked to him. Wala siyang nagawa kundi makipag-usap.

"Damn that De Marco for hiding you from me." may galit sa tono ni Tage. Hindi ako sumagot at pinanatili ang mga mata kina Gabe.

"Inaangkin niya pa ang anak ko." tumingin ako sakanya at sinamaan siya ng tingin.

"You can deny it all you want, Ynessa but that doesn't change the fact that I am the father of North Isaiah." tumingin siya sa mga mata ko. "I've talked to your doctor, she told me you didn't lose our child." umawang ang mga labi ko sa sinabi niya. Bumaba doon ang mga mata niya at marahang pinasadahan ng dila ang pang-ibabang labi niya.

"I want to be a father to my son, Ynessa."

"Ikaw nga ang ama pero ayaw ka niyang maging ama." sabi ko at agad na umiwas ng tingin nang bumalandra ang sakit sa mga mata niya.

"Bakit galit na galit sa akin ang anak ko?"

"Tatanungin kita, Tage, anong ginawa mo para magalit siya ng ganun sayo?" Siya naman ang umiwas ng tingin ngayon. Mariing nakatiim ang bagang niya.

Love Me TomorrowWhere stories live. Discover now