Love Me Tomorrow

CHAPTER 31

Bigla kong naalala na hindi lang pala ako ang takot sa kulog, kidlat at malalakas na buhos ng ulan. Another set of lightning made me jump. Mas narinig ko ang mga hikbi ni North.

"Come here, Son." I heard Tage said. Hindi gumalaw si North. Kung kaya kong kalimutan ang galit ko sa ganitong sitwasyon, iba ata ang anak ko. He remained sobbing near the door.

"Come here, baby. Mommy's here." aya ko. Doon lang siya gumalaw. Agad siyang yumakap sa akin.

"Tage's going to carry you, hmm?" pagkausap ko sakanya. Hindi siya sumagot at umiiyak lang sa tiyan ko.

"Mommy can't carry you right now. Let D-Daddy, hmm?" sabi ko pa. Muling kumidlat kaya bahagyang lumiwanag ang kwarto kaya nakita ko ang pamumuo ng mga luha sa mata ni Tage.

"Thank you." basag na bulong niya sa akin bago lumebel kay North. Hindi umalma ang anak ko nung buhatin na siya ng ama niya. He's carrying his son on his left arm while he's holding me on my waist on his right side.

Tage guided us to the bed.

"I'll just get you something to change into." he whispered. Akala ko ay ilalapag niya sa tabi ko si North pero buhat niya ito habang naglalakad patungo sa closet niya. I am already expecting a T-shirt and a boxer from him dahil nasa kwarto ko na lahat ng gamit namin ni North.

"Change." masuyong sabi niya at inabot ang malambot na damit sa akin. I'm right, it's a T-shirt and a boxer. Sinamantala ko ang dilim para magbihis.

"Sa couch mo nalang muna ilagay ang robe na ginamit mo." I heard him said. Hindi niya pa rin binibitiwan ang anak, mukhang sinasamantala ang pagkakataong pinagbibigyan siya ng anak niya.

Sobrang lakas na ng ulan sa labas. Mukhang hindi na kami makakaalis pa ng bahay.

"Can I borrow your phone? I'll just text Gabian that we can't go there tonight." mahinang sabi ko.

"I'll text him later." tumango ako at hindi na nakipagtalo pa. Nakakabinging katahimikan ang pumailanlang sa buong kwarto. I'm still too close to him on the bed, hapit niya ang bewang ko habang nasa dibdib niya ang ulo ni North. Pare-pareho kaming nakaupo sa kama habang nakasandal sa headboard. Kumukulog at kumikidlat pa rin. Sobrang lakas ng ulan na amino'y may bagyo.

"I think there's a typhoon." pagbasag ko sa katahimikan namin.

"And I'm afraid we can't go out at this state." sabi niya naman. Tumango ako kahit hindi niya naman nakikita. I secretly glanced at him. He wouldn't know because of the darkness of his room. Hindi ko din maaninag ng maayos ang mukha niya. I settled myself near him.

"M-Mommy." mahinang tawag ng anak ko. Bumaling ako sa anak ko.

"Yes, baby?" masuyong tanong ko. Narinig ko ang paggalaw niya kaya naghintay ako ng gagawin o sasabihin niya.

"I want some milk." muli akong bumaling kay Tage.

"I'm afraid I can't make him one, Tage." mahinang sabi ko. Ayoko sanang iparinig kay North pero dahil sobrang lapit namin sa isa't-isa ay alam kong narinig niya ang mga sinabi ko.

"I'll do it." he said.

"H-How about us?" I said like an afraid kitten. Kung gagawan niya ng gatas si North ay maiiwan kaming dalawa ng anak niya dito. It's still raining hard. Kumikidlat at kumukulog pa rin.

"Let's go." aya niya. Agad akong humawak sa kamay niya nang iabot niya iyon sa akin. Mahigpit ang hawak ko sakanya habang naglalakad kami palabas ng kwarto niya. He's still carrying his son, not wanting to let him go.

"Baby, you're holding me tight." bulong ni Tage nung papasok na kami ng kusina. Bahagya akong tinubuan ng hiya kaya napabitaw ako sakanya. I heard him chuckled and grabbed my waist, almost hugging me.