CHAPTER TWENTY-FOUR: VerKwan In The House!

7 0 0
                                    

A://n: Warning! VerKwan Alert! Fighting!!!  

---SEUNGKWAN'S POV--- 

Hay...

Pag minamalas ka nga naman! Ready naman ako sa panggugulo ni Jeonghan sa dates namin ni Sollie, pero kimbap me kidding?

Talagang si Y/n at Seungcheol-hyung pa ipapadala?

Gosh! Pano ko masosolo yung boyfriend ko kung nandito CEO ng kompanya namin noh?

"Hay! Ibang klase!", pabulong kong reklamo at padabog kong inilapag ang mangkok sa harapan ko bago nagsimulang maghiwa ng mga gulay.  

Isa pa tong si mama, alam naman na jowa quality time to, hinila pa kami ng bebe ko sa pagluluto.

Parang may alam naman kami dito noh. 

Padabog ko ring hinihiwa ang mga gulay at doon ibinubuhos lahat ng inis ko.

Medyo malakas nga yung ingay na nagagawa ng kutsilyong hawak ko, pero wala akong pakialam kasi jinjja imbyerna talaga ako.

Hanggang sa maramdaman kong may mga brasong yumakap sakin at ulong sumandal sa likod ko.  

"Babe, wag ka na mainis~ Dito na Sollie mo~", paglalambing ni Hansol sa'kin sabay halik sa tuktok ng ulo ko. "Bango talaga ng Kwannie ko~" 

Naramdaman kong uminit ang mukha ko at bumilis ang tibok ng puso ko.

Di ko namalayan na nawala yung inis ko at napangiti ako.

Shet...

My hearteu~

Nikikilig ako hihihihi 

"Bakit ka nandito? Akala ko ba magpapatulong sa'yo si mama magluto?", tanong ko habang kunwari naggagalit-galitan. 

"Boo, alam mo naman cooking skills ko di ba? Mahal mo pa bahay niyo di ba? Baka pag tumulong ako sa pagluluto, masusunog tayong lahat dito.", sagot niya sabay tawa pa. 

I hummed in response.

(oh, guys, English yun. Ha! Taray ng lola niyo XD)

Nanatili kami sa ganung posisyon.

I missed being this close to him eh.

Sobrang busy kasi namin with our promotions, bihira ko na tuloy maka-cuddle Sollie ko.

Hinayaan siyang nakayakap sa'kin hanggang sa matapos kong hiwain yung mga gulay. 

"Babe, bitaw na. Bibigay ko na to kay mama.", sabi ko sa kanya. 

"Iiihhh~ I wanna cuddle with my Boo~~", pagmamaktol niya nang may halong aegyo pa.  

Napatawa naman ako dahil sa ka-cute-an niya at hinarap ko siya.

Mas lalo akong natawa nang makita ko siyang nakanguso nang parang batang hindi nabilhan ng laruan.

"Aigoo~ My big baby~", I cooed. "Sollie, mamaya na lang tayo maglandian, okay? Baka makita tayo dito ni mama at makutusan pa tayo nang wala sa oras. Masakit mangutos yun, babe!" 

Mas lalo niyang hinabaan ang nguso niya.

"Fine. Basta mamaya tabi tayo tulog ah? I missed cuddling with my baby boo so much." 

I kissed his pouting lips atsaka kinurot ang magkabilang pisngi niya.

So unfair...

Bakit pogi na nga siya, cute pa rin?

Bawal isa-isa lang?

Kelangan dalawa pamatay na charms?

"Okay, babe. Halika, bigay natin tong mga gulay kay mama.", pag-aaya ko sa kanya at hinila siya papunta sa kusina.  

The Price of LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon