The Price of Love

CHAPTER EIGHT: Holding In the Butterflies

---YOUR POV---

"Good morning. From now on, Pledis Entertainment will be under my care. I am looking forward in working with you all. Thank you.", I greeted them and gave a small bow.

Mr. Han clapped conservatively, as if signalling everyone in the room to clap with him. The room was soon filled with claps and exchanged glances from the staffs and artists in front of me.

Iginala ko ang mata ko to find the boys. Madali nmang nahagip ng paningin ko si Dino na bumubulong kay Seungcheol. I didn't notice that I was smiling widely at him... At them.

Of course I am happy. I finally got the chance to fulfill every Carat's dream to protect and take care of SEVENTEEN.   

---SEUNGCHEOL'S POV--- 

Pagtapos ng gathering, inipon kami ng manager namin at hinila na palabas ng practice room para makapag-lunch at makapag-practice after. 

Ayoko pa sana umalis para i-congratulate si y/n eh. Pero sobrang daming tao. Baka kung ano pang masabi namin sa isa't-isa. Baka di ako makapagpigil at yakapin ko siya, halikan ko siya o kaya aabihin ko sa kanya kung gano ko siya kamahal.

O kaya mamilipit ako sa sakit dahil sa knuckle sandwich at sidekicks niya XD

"OH MY GASH HYUNG!!! MAGTAGO KA NA!!! BAKA MATOKHANG KA HYUNG!! HUHUHU!!"

*tok*

"Aray..."

"Okay ka lang, Cheol??", tanong ni Joshua na katabi ko lang. Nauntog kasi ako sa speaker na nasa ulunan ko dahil sa gulat ko sa pagsigaw ni Seungkwan.

"OH MY GASH HYUNG!!! OKAY KA LANG BA?!! HUHUHU" Babatuhin ko sana siya ng water bottle na hawak-hawak ko pero pinigilan ni Hansol. "Chill, hyung."

"Tsk. Ano na naman bang pakulo yan, kwan?! Para kang timang!", sigaw ko naman pabalik sa kanya na nagtatago sa likod ni Seokmin.

"EH KASI NAMAN HYUNG, NAKA-DRUG KA ATA EH! Kanina, nakasimangot ka na kulang na lang ay mag-french kiss na mga kilay mo! Tpos ngayon naman, tawa ka nang tawa nang parang napanuod mo kung pano nadapa at nasubsob si Seokmin-hyung sa sarili niyang tae!"

"INAANO KITA HA, SEUNGKWAN??!!, angil ni Seokmin. Tumakbo si Seungkwan kay Jeonghan, na nakaupo lang sa gilid habang nakangiting nanood sa'min, at nagsumbong na parang batang inagawan ng candy.

"Hyung, niaaway nila ako huhuhu Nagtatanong lang naman po ako kasi concern ako eh huhuhu T^T"

"Ewan ko sa'yo, Kwan. Napaka mo!", komento ko.

"Napakagwapo? I know right~ No need to say it out loud, hyung~", pagamamayabang ng biik sabay hawi ng imaginary long hair niya.

"Yah! Tama na nga yan! Practice na tayo!", sigaw ni Soonyoung at sinignalan kaming pumunta na sa gitna ng practice room.

***After 3 straight hours*** 

"Water break for 15 minutes! Bilisan niyo lang ah!"

Hay!! Sa wakas!! Nakapagpahinga rin!!

Grabe naman kasi tong si Soonyoung eh! Marunong ba tong mapagod? 3 oras kaming sumasayaw nang walang break-break!

Sa bagay, year-end performance kasi kami eh. Awarding yun. Kelangan naman talaga naming mag-practice para dun.

Napabuntong hininga na lang ako at uminom ng tubig. Napadaan ang tingin ko sa bulsa ko nakitang umiilaw yung earpiece na binigay ni y/n. Dali-dali ko yung ikinabit sa tenga ko.

"Hello? Cheol?", rinig kong tawag nya sa kabilang linya.

I swear I heard my heart skip a beat nung marinig ko ang tawag niya sa nickname ko. Mr. Choi siya nang Mr. Choi nung mga nakaraang araw eh XD

"Y/n, bakit?", tanong ko. I heard her clear her throat with a slight cough bago tuluyang magsalita.

"Nothing... Nevermind...", sabi niya bago ibaba ang tawag.

Luh... Nung problema nun?

"Seungcheol-hyung, pagsabihan mo nga si Soonyoung!", mahinang sigaw ni Jihoon sa'kin matapos niya kong lapitan.

"Ha? Bakit?", I inquired. "Anong nangyari?"

"*sighs aggressively* Tingnan mo na lang, hyung! Tara!"

Dinala ako ni Jihoon sa c.r. at dun naabutan namin si Soonyoung na kakatapos lang atang sumuka. Hawak niya ang noo niya at mukhang inaantok with his droopy eyes.

"Soonyoung, anong nangyari sa'yo?!", bulyaw ko sa kanya. Nilapitan ko siya at kinapa ang noo niya. Mainit siya. Mukhang nilalagnat.

"Kanina pa yan nilalagnat pero di niya sinasabi kasi gusto niya raw mag-practice!",masungit na paliwanag ni Jihoon.

Soonyoung groaned. Nag-squat ako sa harap niya. "Hyung, nahihilo ako.", mahinang sabi niya sa'kin at isinandal ang ulo niya sa balikat ko.

"Tsk. Napakatigas ng ulo!", komento ko bago ilabas ang cellphone ko at tawagan ang manager namin.

***Sa Hospital*** 

Nakaupo ako sa labas ng kwarto ni Soonyoung habang hinihintay na lumabas ang doktor niya. Kasama ko si Jihoon na mukhang di mapakali at palakad-lakad.

"Ji, relax lang. Kala mo naman talaga...Boyfriend mo?", komento ko.

Napatigil siya sa paglalakad at tiningnan ako nang pagkasama-sama na feeling ko, huminga lang ako ay mapapatay niya na ko.

"Hindi ka nakakatuwa, hyung."

Nag-peace sign naman ako sa kanya at binigyan siya ng famous gummy smile ko. "Ang O.A. mo naman kasi eh! Lagnat lang yun, hoons!"
"Tsk. Ewan ko sa'yo, hyung!", bulyaw niya sa'kin.

Sus.. di pa kasi umamin na mahal niya yung hamster na nasa loob ng kwarto eh. Napaka-tsundere talaga.

"Mr. Choi? Mr. Lee?"

Napalingon naman nang marinig ko ang boses na tumawag sa amin.

Hindi ba eto yung secretary ni y/n? Bethie nga ba yung pangalan niya? Nasaan si Y/n? Huwag mong sabihing nandito siya ngayon.

"O, Ms. Bethie, anong ginagawa mo dito? Kasama mo ba si y/n?", tanong ko sa kanya.

Bigla akong kinabahan. Sana hindi naman to gaya ng iniisip ko.

"Oo, kasama ko siya ngayon. Sa katunayan, nandun siya ngayon sa Room 0317, nagpapahinga."

Hindi na ako nagsayang ng oras at dali-daling tumakbo papunta sa room na sinasabi ni Ms. Bethie. Anong nangyari kay akin?! Shit! Huwag naman sana!

---JIHOON'S POV---

"Anong nangyari dun?", tanong ko. Ms. Bethie shrugged.

"I don't have any idea.", she replied.

"Tsk. Parang tanga talaga.", bulong ko.

"Sinong nasa loob?"

"Si Soonyoung. Nilalagnat lang naman. Don't worry.", I explained.
"Oh. Okay. I have to leave now, Mr. Lee. Goodbye.", pagpapalam niya and slightly bowed.

Nag-bow na lang din ako at umalis na siya pagtapos.

Kaano-ano kaya ni Cheol-hyung yung bagong CEO? Ang O.A. ah. Girlfriend?