I Became the Princess of a Fallen Kingdom (Completed)

Chapter 47

***A/N: Alright, dahil sinipag ako, two updates for this day~ Enjoy!*****

ELSIE’S POV (Daniela’s POV)

Sad to say but the marriage would be my only chance— chance na ibinigay ng crown Prince for me to escape death. Yeah, sa lahat ng pwede niyang ipaggawa sa 'kin, 'yon pa and I don't want to connect it to... His, uh, feelings for me? or.. Anything. Anyway, halata namang gagamitin niya lang ako para makatakas sa pressure ng marriage na 'yon.

In the morning, may karwahe na naghatid sa 'min papunta sa malilipatan naming bahay. Hindi ko rin nakita si Zeid na magpaalam man lang sa 'min after ng pag-uusap namin kanina. Ang sabi lang ng mga maids ay nandoon siya sa kaniyang study room at busy daw sa mga paperwork. Well, it's not important, magkikita rin naman kami mamaya eh.

We then started our departure. It was just a 2 hour na biyahe hanggang sa napatigil ang aming karwahe.

We're here..

Bumaba na kami ni Lara at sabay napanganga nang makita ang mansion.

W-what the—

"Miss..? Kalati ang laki nito sa royal palace." Kumento ni Lara na ikinatango ko.

Hah.. Dapat tinanong niya muna ako kung anong mansion ang bibilhin niya.

May lumapit naman sa 'ming isang butler na nasa late 60's na.
"Magandang umaga po, mahal na prinsesa." Pagbati niya sa 'kin habang nakayuko. "Ako po ang head butler na inatasan sa lugar na ito at hayaan ninyo po na ilibot ko kayo sa buong mansion."

Tumango naman ako. "Okay.. Salamat." Ngiting sabi ko. May mga butlers muna na kumuha sa 'ming mga bagahe bago kami inilibot sa lugar. It was just a 3-storey mansion pero napakalawak nito. Sobra. Kapag hindi ako sanay sa layout, siguradong mawawala ako ng ilang araw.

Mukhang kailangan ko ng mapa.

(==________==)

"T-teka lang, Miss!" Napatigil kami at napalingon kay Lara na nakahawak sa pader at bahagyang nakayuko. "Pasensya na.. Pero.. Pagod na po ako.." Sabi nito. Ah, well, nakadalawang oras na kasi kaming naglalakad eh.

"Okay.. Break muna tayo saglit." Sabi ko. Napabalik naman ang aking tingin sa butler na kahit na konting pawis sa kaniyang noo ay wala. "Mukhang hindi kayo napagod."

Ang tibay ni lolo ah.

Ngumiti ang matanda sa 'kin.
"Sanay lang talaga ako sa ganitong lakaran, mahal na prinsesa." Sagot nito.

Ahh..

We continued the tour hanggang sa inabot na kami ng lunch kung saan nakahanda na pala ang aming pagkain sa dining hall. I also received a early notice na may karwaheng darating daw na maghahatid sa 'kin, obviously, papuntang imperial palace. So, gaya nga ng sabi ni Zeid, I need to prepare myself.

"Don't worry, Miss.. Mabait naman ang Emperor noong nakausap ko siya." Sabi ni Lara habang bri-ne-braid ang aking buhok. Nakaharap ako ngayon sa isang malaking salamin habang siya naman ay abala sa pag-aayos sa 'kin. Pero hindi ko pa rin alam kung magiging effective ang sabi sa 'kin ni Zeid kanina—if, it could really persuade the Emperor and those little-fat-flies. I'm still the daughter of the King of the Styria kingdom—Sure na marami pa rin akong haters.