Chapter 59

5.6K 298 19
                                    


ELSIE’S POV (Daniela’s POV)




Noong naging assistant ako ni Zeid, I remember how I said na mamalasin ang taong papakasalan niya but now, tignan mo nga naman, kinain ko ang mga sinabi ko no'ng mga araw na 'yon. It's me, who ended up marrying him. Damn.

It's really funny.. And annoying. Honestly, I was expecting someone else as my groom— a person who would I spend the rest of my life with. Pero gusto kong mag-sorry dahil ngayon ay ikakasal na ako sa iba. Anyway, ang kasalang ito ay may matinding rason, it's not like I would do this because I love Zeid.







The wedding began as expected. Maraming mga tao ang dumalo kaya napuno ang imperial palace from inside and outside. Of course, marami talaga ang gustong matunghayan ang pag-iisang dibdib ng crown prince at crown princess ng Aragon empire.

I was wearing a white tube wedding gown and my hair was tied into bun. May veil din na nakatakip sa 'king ulo at may hawak-hawak akong bouquet ng red roses.

The orchestra started to play the wedding song as I also started to walk in the aisle. Everybody's eyes are at me, the bride. Sa dulo rin ng aisle ay naroon si Zeid, the groom. Parang typical wedding scene lamang ito kaso ang pinagkaiba nga lang ay hindi pari ang magkakasal sa 'min kundi ang emperor mismo at wala akong kasamang naglakad.




Pagkarating ko sa dulo, I met Zeid na nakaalok ang kamay. I looked at his entire getup. His hair was neatly combed back at nakasuot din siya ng formal suit with a red rose on his right chest.



Hindi ko maitatangging napakaguwapo niyang tignan kapag nakaayos siya. Oh, well, I think he's good looking at any hairstyles or suits.


It's a shame Zeid, we're both doing this for some other purposes than, you know.. Love.

I mean, hindi ko talaga alam kung ang feelings niya sa 'kin ay aabot sa word na 'Love' and even if it reached to that point, I'm sorry, it would only be one sided. I have Vince sa pinanggalingan ko and he's my boyfriend. 

I.. I can't just reject Zeid for some reason..




Tinanggap ko ang kaniyang kamay and he put it around his left arm. Ngumiti ito sa 'kin and I smiled back. Just like that, we started to walk papunta sa altar kung saan naghihintay din ang nakangiting emperor. When we're already in front of it, umupo kami sa dalawang golden chairs. Then, the wedding ceremony started. The emperor gave us his blessings and we made some sorts of traditional rituals of the empire before we gave our vows. Lastly, of course, we exchanged our gold wedding rings.




"You may kiss the bride." Sabi ng Emperor at doon ako biglang kinabahan. Zeid and I faced each other then he raised my veil.

"Saglit na kiss lang.." I mouthed. "Saglit lang!" Ulit ko na mukhang naintindihan niya pero hindi ko in-e-expect ang ginawa niya. Bigla niya na lang hinila ang aking bewang palapit sa kaniya and crash his lips into mine. I was blank and shocked that time but I could feel his gentle and warm kiss.






"All hail to the crown prince! All hail to the crown princess! All hail to the Aragon Empire!!" The crowd started to cheer on us but I felt like kami lang ni Zeid ang meron sa oras na 'yon.
Humiwalay na kami sa isa't isa at naghabol ng hininga.

"And that.. Is the best part of a wedding.." Sabi nito habang nakangiti.

(O____O)

"Oh, he smiled again."

"Ngayon ko lang siya nakitang ngumiti."

I Became the Princess of a Fallen Kingdom (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon