『 THAT NERD IS THE VILLAINESS 』COMPLETED

024 - HINANAKIT

"Kuya!" Niyakap ng sampung taong gulang na Beatrice si Jairuss. The eleven years old Jairuss laughed and hugged his sister warmly as he drag her out of their lolo and lola's mansion to check the newly built garden. Hindi man sila magkadugo, pero ang buong pamilyang Kingston ay hindi nagkulang para iparanas kay Beatrice na hindi siya kabilang sa kanilang pamilya.

She was adopted because the King and Queen can't have a daughter anymore. Dahil gusto ni Jairuss ng nakababatang kapatid, sinunod ng mga magulang nito ang ninanais ng kanilang panganay. The family even offered the young girl to change her name into 'Kingston' ngunit tinanggihan ito ng dalaga. Sapagkat ang pangalan niya ang natatanging daan niya para makita ang kanyang mga magulang balang araw. Bea doesn't resent her parents because the nun who is taking care of her at the orphanage told her that her parents love her and that's why she lives.

Madaming pagtatanong na dumadapo sa maliit na ulo ng bata. Ngunit, itinuon niya na lang ang atensyon sa maliwanag na daan at pilit na iniisip ang positibo kahit alam niya na maraming dahilan kung bakit siya nasa bahay ampunan sa murang edad.

She was living peacefully as a Princess. She did enjoy being the princess. The love that she has, everything is so normal to the point that she thinks that Beatrice is like in a Disney movie. Balang araw, lahat ng ito ay magiging ilusyon na lamang at magiging parte ng kanyang magagandang memorya.

Nasa garden na ang dalawang bata, inabutan ni Jairuss ng tatlong pulang rosas si Beatrice at pinagaan ang loob nito. "Don't be sad, you're too beautiful to be sad little sister."

"Kuya naman, pati ako nahahawa sa English mo. Wag mo naman lalong galingan kasi nag-aaral pa ako." natatawang kinuha ni Bea ang bulaklak mula sa kamay ng kanyang kuya.

"Well, you're a genius though. Your IQ is even higher compared to mine."

"Bolero ka Kuya." napailing na lang ang dalaga.

"Gusto kong maging model kuya. Gusto ko sumikat! Malay mo, pag nakita ako ng mga totoong magulang ko sa billboard, fliers, television at posters... Baka kunin nila ako. Gusto ko sumikat gamit ang sarili kong paa."

"Mom and Dad will be proud of you. I'm sure they're going to support you little sister. At ako na kuya mo, huwag mo sabihin sa kanila na ako number one fan mo ah."

"Ayoko, gusto ko si Dada."

"Bakit si Dad?"

"Gwapo kasi siya." pagmamalaki ni Bea sa mahal ma hari. She was mesmerised seeing his huge portrait hanged in the palace. Ang itim nitong buhok ay kumikinang kasabay ng berde nitong mga mata.

"Pero... Mom and Dad made me. As a result, I copied their genes. BOTH of their genes. Ibig sabihin mas better ako sa kanilang dalawa."

"Mas gusto ko original. Ayoko sa second copy." biro ni Beatrice at napatawa ito ng malakas ng makitang halos iiyak na ang kanyang kuya.

"Hindi din naman pangit maging second copy." Jairuss sighed. "Oo nga pala, tapos ka na ba sa piano lessons mo?"

"Why do I have to play a lot of instruments? Hindi ko naman kaya maging perpekto–"

"Prinsesa ka Beatrice."

"Pero... Pansamantala lang. Pansamantala lang kuya." parehas na natahimik ang dalawang bata dahil alam nila na hindi din magtatagal, ay maghihiwalay din sila ng landas at gagawa ng sari-sariling buhay sa hinaharap.