|| COMPLETED || Stand-Alone YA Fantasy Novel
ANG BUHAY NI AMARIS ay puno ng pasakit sa kamay ng kanyang adoptive family; wala siyang ibang hangad kundi ang makawala sa pagdurusa. Isang misteryo ang sisibol at siyang magsisilbing pagasa para sa kanya...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sa aking kuwarto, naghagilap ako ng mga artikulo sa internet kaugnay sa mga naganap kanina.
Dark clouds. Baguio City. Philippines. Atmospheric condition today. Alien sighting at baguio.
Ngunit wala akong natagpuang tugma sa aking hinahanap—liban sa isang facebook post na ang tanging isinaad ay: Naninindig pa rin ang balahibo ko habang inaalala ang kanina. Nagising akong duguan ang ilong at bagsak sa lupa sa harapan ng kinakainan kong Resto.
Humagilap ako ng maaring makakapagpatibay rito subalit sa halip ay mga inosenteng komento lamang ang aking natagpuan. Pls see a doctor. I wish u're doing well rn. At ilang gifs.
Isang kumento ang natagpuan ko na siyang nagbigay daan sa isang bagong realisasyon: Ang kaganapan . . . ay hindi rin nakuha ng camera—tanging itim ang nasa screen, subalit ang mga salita sa mga reaksyon ng nasa video ay nakuha.
Nawa'y makatulong iyon.
Kumawala ang mahaba at nanginginig na buntong hininga sa aking tensyonadong bibig.
Tama si Charles. Kung wala kaming ibidensya, sino ang maniniwala?
Pinatay ko ang screen ng aking cellphone at inilapag ito sa aking dibdib. Sa pagkakahiga ko sa aking kama ay idinungaw ko lamang ang aking tingin sa kupas na kulay-rosas ng aking kisame.
Gumapang ang lamig sa aking sikmura nang pumasok sa isipan ko ang aking misteryo, at ang misteryo ng lalaking natagpuan ko kagabi.
At ngayon . . . ang misteryo ng kalangitan.
Maaring may kinalaman ang naganap kanina sa aking misteryo. Na sa lahat ng nahimatay, marahil ako lamang sa kanila ang kakaiba.
At naisip ko si Charles. Kung wala siya, ano ang aking kinahantungan kanina?
Kung hindi ko lang nasilayan ang mukha ng lalaking natagpuan ko kagabi, marahil iisipin kong siya at si Charles ay iisa.
Ngunit hindi.
Mayroon akong natagpuang lalaki na kapwa ko mayroong misteryo. At kailangan ko siyang matagpuan sa gabing ito.
Nanatili siya sa aking isipan, at napagtanto kong siya lang—bukod kay Charles—ang taong mapagsasabihan ko ng mga naganap kanina nang hindi maghahanap ng pruweba.
Alam kong maniniwala siya.
Maaring siya'y may kasagutan.
Bago pa pumatak ang mga kamay ng orasan sa pagitan ng ika-labing isa at labing dalawa—ang oras ng aking pagliwanag—agad na akong tunakas mula sa aking kuwarto at tungo sa dilim ng gubat.
Malinaw pa rin sa aking isipan ang maitim na ulap sa kalangitan kanina, at ngayo'y hindi ko magawang maging kampante nang mag-isa lamang sa ganitong lugar.
