♛ අග්නි ♛

අග්නි 66

දින කිහිපයක් ගත වනතුරුම සුලෝධජ සිය කුටියට නොපැමිණි මුත් මිධුනාථ තවමත් ඔහුගේ කුටියෙහි විය . තීර්ථ මාළිගයෙන් පිටව යාමට ඔහුට කිසිදු වාරණයක් නොවූව ද ඔහු කුටියෙන් හෝ පිටතට නොගියේ ය. ඔහු ජලය පානය කළා විනා තීර්ථ මාළිගයෙහි කිසිදු භෝජනයක් ද අනුභව නොකළේ ය. සුග්‍රීව හෝ ථිත පිළිබද ඔහු කිසිදු තොරතුරක් නොදැන සිටි අතර ඒ පිළිබදව සොයා ගැනීමට ද ඔහු සතුව ක්‍රමයක් නොවී ය. ඔහු තීර්ථ මාළිගය තුළ කිසිදු සැලස්මක් නොදැන සිටියේ ය.

'' ඔබ කුහුඹුවා ද ප්‍රථමයෙන් උපන්නේ , නැතිනම් කුහුඹු බිත්තරය ද යනවග සිතනවා නොවේ ද ? '' සීහශාලීගේ හඩින් මිධුනාථ තිගැස්සී ගියේ ය. ඔහු තමා කරමින් සිටි සියලු කාර්යයන් පසෙකලා සිය උද්යෝගය සගවා ගනිමින් සිහශාලී දෙස බැලුවේ ය. ඔහු සීහශාලී වෙත කුටිය තුළට පැමිණෙන ලෙස හස්තයෙන් සංඥා කළේ ය.

ඇය මෙවර තඹර පැහැ වස්ත්‍රවලින් සැරසී සිටි අතර ඇයගේ තරමක් වෙනස් සම්බද පටිය එලෙසම වූ මුත් අසිපත වෙනුවට අලංකාර මිටක් සහිත කුඩා කිණිස්සක් විය . ඇය සිනාසෙමින් මිධුනාථ වෙත දිව ආවා ය. ඇය සිනාසී දිලිසෙන දෑසින් තමා දෙස බලනු මිධුනාථ බලා සිටියේ ය.

මිධුනාථ නිහඩවම ඇයව ඔසවා තම දෙපා මත අසුන් ගැන් වූවේ ය. අනතුරුව ඇය බිම ඇද නොවැටෙන පරිදි ඇයව ප්‍රවේසමින් අල්ලා ගත්තේ ය.

'' අඥාන ස්ලෝ -ධජ කොහි හෝ ගිහින්.... සීහශාලී තනිව අද... '' ඇය දෙතොල් උල් කරමින් පැවසුවා ය.

'' හ්ම්.. '' මිධුනාථ පැවසුවේ එපමණකි .

'' සිලා පර්වතයක් බදු යාළු... '' සීහශාලී පැකිළෙමින් විමසුවා ය .

'' පියාණෙනි.. '' මිධුනාථ නිවැරදි කළේ ය.

'' ඇහ් ? '' ඇය දෑස් විශාල කර මිධුනාථ වෙත බැල්මක් හෙළුවා ය. මිධුනාථ එවර නොරිස්සුම් සහගත දෙස නාසය පිම්බුවේ ය .

'' තමුන්ට අවශ්‍ය නැති නම් .......''

'' න්නෑ න්නෑ,.. න්නෑ,. සිහශාලී කැමතියි.. කැමතියි... පියාණෙනි... '' සීහශාලී සිනාසෙමින් පැවසුවේ මිධුනාථගේ ඇකයෙහි තවත් සුවපහසු ලෙස හිද ගනිමිනි .