Profilimde bulunan "Sıfır Noktası." adlı kitabıma şans vermeyi unutmayın. (:
Hazar'ın da kaşları çatıldı. "Ne oldu Karan? Ciddi bir şey yok değil mi?"
Karan'ın kaşlarını çatarken "Güven buraya geliyor." dedi.
O hastanede ayağıma bakan doktor değil miydi ya?
"Ne diyor bu kadar sinirlendin?"
"Güven kimliği ayarlamış ama adam daha fazla para istiyor. Güven iti adama zaten polisle kalacak, yakalanmazsın falan demiş. Adam da tırsıp, vermeyeceğim demiş. O kimliği, vererek hayatımı tehlikeye atıp, hapislerde çürüyemem diye tutturuyormuş adam. Güven'de ısrar edince beş yüz bin lira para istemiş puşt."
Hazar'ın da kaşları çatılırken
"Başka bir sürü bu işi yapan adam var. Enayi mi zannediyor bu pezevenk bizi lan? Gelsin, almasın."
Karan'ın kaşları çatılırken
"Başka bir sürü adam var da, bizim zamanımız mı var? O kimliği almazsak Aden tamamen kaydını gerçekleştirmez üniversiteye. Yani gelecek sene başlasın istiyorsan banane. "
Göz devirdim bu cümle ile. Hazar düşündükten sonra,
"Haklısın. Ben bankayı arıyorum."
Benim iyliğim için beş yüz bin lira mı gözden çıkartacaklardı? Yaklaşık yarım milyon. Gözlerim adeta büyürken Karan'a döndüm.
"Benim için yeterince iyilik yapıyorsunuz zaten ama bu çok saçma. 500 bin çok para."
Hazar'a da istinaden söylemiştim bunu.
"Ne yapacağız Aden, kayıt olmazsan gelecek sene gitmek zorunda kalacaksın."
Dedi Hazar gözlerini bana dikerek
Sessiz kaldım. İstiyordum evet ama bu kadar para..
"Şunu anlamıyorsun Aden, seni buraya ben getirdim ve seni refah bir şekilde yaşatmak benim görevim. Çünkü amcana söz verdim."
İçimi rahatlatmak için bunu söylüyordu.
Derin bir nefes aldım.
"Dilekçe yazarım üniversiteye güz dönemi için. Bir sorun olmaz. Esaslı bir bahane sürersem reddetmezler. Cidden bu çok para."
Hazar birkaç saniye düşündükten sonra kafasına yatmış gibi pes etti.
İnatçı bir kişiliktim ve eğer kabul etmese bile en sonunda ederdi. Ki etmişti de. Rahat bir nefes aldım.
"Umarım her şey iyi olur. Her şeye değer."
Umarım dedim içimden.
Kapının çalmasıyla Hazar ayağa kalkıp salondan çıktı. Karan ile göz göze geldik.
Odadaki konuşması yüzünden onun da yüzüne bakamıyordum. Onun bakmaması gerekiyordu asıl.
İçeriye giren dünkü doktorla göz göze gelmiştik. Gülümseyip bana başıyla selam verip Karan'a döndü.
Mahçup bir şekilde bakıyordu ona.
Karan tek bir söz dahi söylemeden mutfaktaki işine döndü. Zaten az kalmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YABANİ (Tamamlandı)
ChickLit* Kurgu ve isimler değiştirildi. "Bazen evler, sadece dört duvar olmaz." Kadın küçücüktü fakat adamın kalbinde adamdan bile daha daha büyük bir yer kaplamıştı. Bunu kabul edemiyordu adam. Kırıyordu döküyordu ama bunu kabul edecek kadar cesareti yok...
