နွေဦးလေပြေ🤍

နွေဦးလေပြေ🤍(အပိုင်း_၁၂)

Unicode

ဒီနေ့တော့လကုန်ရက်မို့ ကျောင်းသူကျောင်းသားတော်တော်များများကတက်တက်ကြွကြွဖြင့်။မိုးသားတို့ကျောင်းက လတစ်လရဲ့နောက်ဆုံးရက်ရောက်ရင် special dietအနေဖြင့် ကြက်ကြော်၊ဒံပေါက်၊ကြက်ဆီထမင်းတမျိုးမျိုးကျွေးလေ့ရှိသည်။

lectureဝင်မယ့်တီချယ်မလာသဖြင့် အတန်းထဲတွင်စကားပြောသံ၊ရယ်မောသံတို့ဖြင့်ဆူညံ၍နေသည်။
မိုးသားတို့အုပ်စုကတော့ထုံးစံအတိုင်းlecture roomရှေ့ကခုံတွင်သာထိုင်၍ စကားပြောနေကြသည်။
လေနုအေးလေးကတဖြူးဖြူးမို့ ဒီနေ့ကနေရတာတော်တော်လေး အေးချမ်းသည်။

“ခွေးသား ကိုခန့်ထည်နဲ့အဆင်ပြေသွားပြီလား"

"အဟွတ် ဟွတ်"

ဟိန်းထက်ခေါ်သလိုပင်လိုက်ခေါ်သောဆုမြတ်ကြောင့် မိုးသားသောက်လက်စ ရေပင်သီးသွားသည်။
လက်ကလည်းဖြတ်ရိုက်လိုက်ဖို့မမေ့။
အဲ့ဒီဆုမြတ်ဟာလေ မိုးသားကိုဆိုအမြဲအဲ့လိုပဲ။

"ငါ့မှာနာမည်ရှိတယ် နာမည်ခေါ်စမ်း။
ဘယ်လိုကြောင့်သူ့လင်ခေါ်သလိုလိုက်ခေါ်နေလဲမသိဘူး"

"ဟိတ်ကောင် ငါ့လာလွှဲမချနဲ့။ဒီပေါက်ကျော်မတော့ငါမယူနိုင်ဘူး။အားနေ လင်ပဲပေးစားချင်နေတာ"

မိုးသားစကားကို အတင်းထငြင်းသောဟိန်းထက်ကြောင့် အကုန်လုံးသဘောတကျရယ်လိုက်မိသည်။
ဆုမြတ်ကတော့ ပါးစပ်ကပွစိပွစိပြော၍ မျက်စောင်းထိုးလေသည်။
ဘယ်လောက်ပဲခက်ခဲတဲ့ကိစ္စတွေရှိပါစေ သူတို့နဲ့ရှိနေတဲ့အချိန်ဆို မိုးသားတကယ်ပျော်ရသည်။

“အကိုက ညကငါ့ကိုသီချင်းဆိုပြတယ်”

“ဝါး....မိုက်လိုက်တာ”

မျက်လွှာလေးအောက်ချ၍ ရှက်ဝဲဝဲနဲ့မိုးသားဆိုတော့ အကုန်လုံးကတဝိုးဝိုး တဝါးဝါး။

“အဲ့တော့ နင်ကချော့စရာမလိုပဲ အော်တိုပျော့သွားတယ်ပေါ့”

တစ်ချိန်လုံးငြိမ်နေသည့် နှင်းဦးဝေဆီမှအငေါ်တူးသည့်စကားကြောင့် မိုးသားရှိသမျှသွားအကုန်ဖြီးကာ ရယ်ပြလိုက်လေသည်။

“ငါမှအကို့ကို စကားမပြောပဲမနေနိုင်တာဟ။
ပြီးတော့ နင်မသိလို့နော် အကို့အသံအရမ်းကောင်းတာ။ငါ့မှာညကအိမ်မက်တောင်မက်တယ်”