Unicode
အမျိုးသမီးဆေးရုံကြီး၏Hallခန်းတစ်နေရာတွင် မိုးသားတို့အတန်းရှိသူငယ်ချင်းတစ်စု lectureအတွက်ပြင်ဆင်နေသောကြောင့်ဆူညံ့လျှက်ရှိသည်။
မိုးသားကတော့ ကော်ဖီဗူးကိုအပါထည့်ရသည်။
ဆရာဘုန်းပြည့်ကဒီလိုNight Dutyကျသည့်ညမျိုးဆို မနက်နှစ်နာရီအထိစာသင်လေ့ရှိသည်။
ထိုသို့ညမျိုးဆိုလျှင် မိုးသားတို့အားလုံး စာရေးစားပွဲနှင့်ခေါင်းနှင့် အကြိမ်ကြိမ်နှုတ်ဆက်လေ့ရှိကြသည်။
“ငါနဲ့နေရာလေးလဲပေးပါလားမိုးသား”
“မလဲပေးနိုင်ဘူး!”
မိမိအသံနှင့်မရှေးမနှောင်းပင်ထွက်လာသည့်လေသံမာမာကြောင့်နွယ်နီဦးဝေ မျက်နှာပျက်သွားလေသည်။
အခန်းထဲကတချို့သူတွေလဲ ရုတ်စုရုတ်စုနှင့်မိမိတို့ကိုအကဲခတ်သလိုကြည့်နေကြသည်။
“ငါ့နေရာကaircornနဲ့တည့်တည့်ကြီးမလို့ပါဟာ။ငါဖျားချင်သလိုဖြစ်နေလို့”
“နင့်ဘာသာဖျားဖျား,မဖျားဖျားငါစိတ်မဝင်စားဘူး။ငါ့နေရာကသာနင့်လွယ်အိတ်ဖယ်လိုက်”
“မိုးသား မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့ပြိုင်ပြီးနင်အဲ့လောက်တွက်ကပ်စရာလား။
ငါတကယ်နေမကောင်းလို့ပြောနေတာကို”
“ငါ့နေရာကလွယ်အိတ်ကိုဖယ်လိုက်လို့ပြောနေတယ်နော်”
“ဒုန်း”
“မိုးသားရောင်!!”
အောက်ကိုပြုတ်ကျသွားသည့်လွယ်အိတ်နှင့် ပြန့်ကျဲသွားသောစာအုပ်များကြောင့် နွယ်နီအသားတဆတ်ဆတ်တုန်အောင် ဒေါသထွက်လာရသည်။
အားလုံးကလည်းဝိုင်းကြည့်နေသည်မို့ ရှက်သည်။
မိုးသားရောင်ကအရင်တုန်းကထိုသို့မဟုတ်ပေ။
“အသေးလေး ဆရာ့ဆီခဏလာခဲ့ဦး”
ဘယ်အချိန်ထဲကအနောက်သို့ရောက်နေမှန်းမသိသည့်ဆရာ့ကြောင့် အခန်းထဲကလူတွေအားလုံးအသံတွေတိတ်ဆိတ်သွားသလို မိုးသားသည်လည်းဆတ်ခနဲတုန်သွားရသည်။
ဒေါသအလျောက်မိမိမှားသွားသည်ကိုသိသော်လည်းမိမိချစ်ရတဲ့သူတွေစိတ်ဆိုးမှာတော့ကြောက်ပါသည်။
YOU ARE READING
နွေဦးလေပြေ🤍
General Fiction"အကိုကကျွန်တော့်အတွက်တော့ နွေဦးလေပြေလေးလိုပဲ။ ဘယ်ချိန်ပြန်တွေးတွေး သတတနဲ့ကြည်နူးနေမိတုန်း လွမ်းဆွတ်နေမိတုန်းပဲ" မိုးသားရောင်
