ငြိမ့် (COMPLETED)

Chapter-15

Unicode

လူသစ်များနှင့် ကြုံဆုံရခြင်း ၃

တစ်လကျော် ကြာမြင့်သွားပြီးတဲ့နောက်
ကိုလှိုင်းဆက်က လုပ်ငန်းထဲ ပြန်ဝင်ဖို့
စတင်ရသည်။ သူ့ကို ချိတ်မိထားတဲ့
ကုမ္ပဏီ သုံးလေးခုထဲကမှ အဆင်အပြေဆုံး
တစ်ခုကို ရွေးချယ်ပြီး ဆက်သွယ်တော့
တဖက်က လူလိုသည်နှင့် တိုက်ဆိုင်ကာ
အင်တာဗျူးဖြေဖို့ လုပ်ရသည်။

အရင်အသိနဲ့ ချိတ်မိပေမဲ့ လုပ်ငန်းသဘာဝ
အင်တာဗျူးကိစ္စတော့ ရှောင်လွှဲလို့မရ။
သာမန် မန်နေဂျာအဆင့်ပေမဲ့ လစာညှိနှိုင်းလို့ရပြီး မန္တလေးမှာပဲ အထိုင်ကျတာမို့
သူ့အတွက် အတော်အဆင်‌ပြေပါသည်။

လှိုင်းဆက်ကတော့ ကိုယ့်အခြေအနေနဲ့ကိုယ်
အလုပ်ရမယ်သေချာတာကြောင့် အေးဆေးနေပေမဲ့ သာမန်ထက် ပိုစိတ်လှုပ်ရှားနေတာက ငြိမ့်တည်ပင်။
အင်တာဗျူးမဖြေရင် သုံးရက်လောက် ကတည်းက စာပြန်ကြည့်ဖို့ တိုက်တွန်းနေတဲ့
ဒီကောင်လေးက လှိုင်းဆက်ကို ကလေးမှတ်နေသလား ထင်ရသည်။

"ကိုလှိုင်းဆက် စာတွေပြန်ကြည့်စရာမရှိဘူးလား?"

"အထွေထွေ ဗဟုသုတတွေမေးရင်ရော? ကျွန်တော် စာအုပ်ဝယ်ထားပေးရမလား?"
အစရှိသဖြင့် တွတ်တီးတွတ်တာ မေးတတ်ပြီး
တစ်ခါတစ်လေ လှိုင်းဆက် ကုန်ပစ္စည်းနဲ့ ဆိုင်ရာ အချက်လက်တစ်ချို့ ထိုင်ကြည့်နေရင် သံပုရာရည်လေး လာချလိုက် ၊ကော်ဖီလေး လာချလိုက်နှင့် သူ့မှာမအားရတော့။

တကယ်တော့ လုပ်ငန်းထဲမှာ အကြာကြီး
ကျင်လည်ခဲ့တာမို့ အထူးတလေ ပြန်ကြည့်နေစရာမလိုပေ။ သူ့လုပ်သက်နှင့် ချိတ်လာတဲ့ အလုပ်မို့ ဒီအတိုင်းဝင်ရင်တောင်ရသည်။
သို့သော် လှိုင်းဆက်က Up to Dateဖြစ်မဲ့
ပစ္စည်းသစ်တွေ အကြောင်းတော့ ရှာဖတ်ထားတာဖြစ်သည်။

ဒီနေ့လည်း အင်တာဗျူးဖြေမဲ့ လှိုင်းဆက်ထက် ငြိမ့်တည်က ပိုတက်ကြွလို့နေသည်။
ခဲရောင်အကွက်စိပ် ပုဆိုးအသစ်က ခပ်တောင့်တောင့်ဖြစ်နေကာ  ရှပ်အင်္ကျီ အဖြူကလည်း ကော့ပျံနေအောင်မီးကြွေတိုက်ပြီး
ချိတ်နဲ့ ‌ချိတ်ပေးထားတာကြောင့် ခေါက်ရာပင် မရှိစေရ။ ခပ်သင်းသင်းပျံ့နေတဲ့ ရေမွှေးကတော့ လှိုင်းဆက်သုံးနေကျ ကို ယူသုံး ပေးထားပုံရ၏။ နှစ်ယောက်သား ဗီရိုအပုလေးပေါ် ပစ္စည်းတွေ အတူတင်နေကျဆိုတော့
ဘယ်အချိန် ယူဆွတ်ပေးထားသည် မသိ။