Soft Beast ( COMPLETE )

~2 Work

***Work***

               MABILIS NA dumaan ang mga araw. Limang araw na simula nang mang yari ang kahindik hindik na pangyayaring iyon sa buhay ko. Hinding hindi ko makakalimutan ang nangyaring 'yon kahit nilalagay na dapat sa limot. Paulit ulit nalang na naaalala ko 'yon. Nasasaktan ko na nga ang sarili dahil sa hindi mapigilang inis kapag naaalala ko siya. Oo, malinaw sa'kin ang itsura ng lalakeng 'yon! Gwapong malambot. I mean, matigas yung ano niya pero parang malambot ang pagkatao ng lalakeng 'yon.

O 'di ba?! Naiisip ko nanaman siya! Nakakainis na!.

Hindi parin ganoon maayos ang paglalakad ko pero nakakaya ko naman na asikasuhin ang sarili. Nakakalakad na pero mabagal, hindi na rin gano'n kasakit.

Walang araw din na hindi ako pinupuntahan ni Zhalia. Nahihiya na nga ako dahil pati gamot na kailangan bilihin ay siya na ang sumagot. Nagpalipas din ako ng isang araw sa hospital bago ako nito inihatid. Akala ko ay last na naming pagkikita iyon, pero nagulat ako mang umaga, tanghali at gabi ito kung bumisita. May dala rin siyang mga masasarap na pagkain na halatang mga mamahalin.

Gusto ko mang tumanggi pero diterminado itong maging kaibigan ako. Sinasabi niya iyon sa t'wing bumibisita siya, na kulang nalang ay dito na siya mamalagi.

Tulad nga no'ng una ko itong maka-usap, madaldal siya at bawat kwento, detelyado. Tulad nalang ngayon.

"--- ayon, sa inis ko, sinuntok ko siya sa ano niya. Yes, ShaSha, sinuntok ko. Naka-dress kasi ako kaya hindi ko siya ma-tuhod kaya ginamitan ko nalang na kamao. Two seconds palang ay bumagsak na siya sa lupa. Nauna ulo niya no'n eh. Hindi ko alam kung paano kong ie-explain pero nauna talaga ulo niya kasi naka-hawak siya kay Junjun. No'ng bumagsak na siya, namilipit siya sa sakit with sigaw pa, Mare. Dinaig pa ang babae, kairita!"natawa naman ako.

Hindi mahirap pakisamahan ang isang 'to kaya hindi na rin ako nahihiya kahit ilang araw palang kaming magkakilala. Hindi ka mahihiyang kausapin ito dahil siya ang unang magbubukas ng kwento at kusa ka nalang madadala sa kwento niya hanggang sa hindi mo mananalayan na mahaba haba na pala ang nagiging usapan niyo.

"That Assh---"

"Tagalog, please."

Gusto din nito na hanggang maaari ay purong tagalog lang ang language na gagamitin namin sa usapan, eh hindi naman niya maiwasan na gumamit ng english.

"Okay. Tama lang sa kaniya 'yon. Ang dapat na ginagawa sa mga bwisit na tulad niya ay pinuputulan ng titi---"

"Stop, ShaSha. Lagyan mo ng filter ang bibig mo, ayokong magalit sa'kin si papa lord."

"Okay, okay. Dapat sa tulad niya ay pinuputulan ng Junjun dahil hindi na maganda ang ginagawa niya."

"Tama! Kala mo naman, daks eh nakapa ko, parang three inches lang!"

Papa lord, 'wag na 'wag kang magagalit sa kaniya, ha?

"Nakapa mo o kinapa?"nanunudyong tanong ko dito.

"Kinapa... I mean, nakapa! Para kasing slowmo ang suntok ko kaya dama."

"Ay weh?"

"Oo nga! My kuya will get mad kapag nalaman niya."

"May kuya ka?"tanong ko, hindi sinita ang pag i-english.