me after you

part19

{ایینه چیه؟ بزار من نگاهت کنم...
زل بزنم تو چشمهات و از خوشگلیات بگم...
بگم بدجور منو عاشق خودت کردی..
بگم مرسی که هستی...
بگم که شدی همه ی زندگیم..
پارک چانیول۱۲نوامبر ۲۰۱۹}

صبح بعد از یه خواب شیرین و دلچسب بین آغوش همدیگه با بوسه هایی که چان روی صورت غرق خواب امگاش میذاشت از خواب بیدار شدن.

بعد از خوردن صبحانشون و برداشتن یه سری وسایل و لباس گرم راهی اولین سفر دونفرشون شدن.

بعد از رسیدن به فرودگاه اینچعون وارد بخش جت ها و هواپیما های شخصی شدن

بکهیون با دهن باز از تعجب به هواپیمای غول پیکر روبه روش خیره بود
لعنتی...یعنی کلش برای چانیول بود؟!

مثل اینکه الفاش از اون چیزی که فکرش رو میکرد هم پولدار تر بود.

چان با دیدن چهره متعجب و بانمکش لبخندی زد.
دستش رو پشت کمرش گذاشت و کنار گوشش گفت:

-بریم عزیزم؟داره دیرمون میشه

بک به طرفش برگشت و گفت:

+چانی منو تو تنهایی قراره با این هواپیما گندهه بریم؟
چانیول با خنده بدن ظریفش رو به آغوش کشید.
فراموش کرده بود که امگاش ترس از ارتفاع داره باید یجوری حواسش رو از پرواز پرت میکرد

-نه توت فرنگی ما قراره با اون جت کوچیکه بریم
بعدم..
توی صورتش خم و با اخم ظریفی گفت:

-مگه بهت نگفته بودم تا وقتی من پیشتم حق نداری از چیزی بترسی هووم؟

بک با گونه های سرخش لبخندی زد و خیره تو چشمهای جذاب و درشت الفاش زیر لب گفت:

+نمی‌ترسم...تا وقتی تو هستی نمیترسم

چان لبخندی زد و دستای یخ کرده از سرمای زمستون رو میون دستای گرمش گرفت و به سمت جت شخصیش حرکت کردن
مقابل پله های ورودی جت چند نفر از خدمه ها  با احترام بهشون تعظیم کردن و خوشامد گفتن.

بکهیون با خجالت براشون سر تکون داد..زیاد به این جور تشریفات و احترام ها عادت نداشت

بکهیون پسر ساده ای بود..ساده میپوشید ساده میخورد ساده تفریح میکرد
با این که تو این موقعیت حس معذب بودن داشت ولی سعی کرد خودش رو بهش عادت بده چون نمیخاست به چانیول حس بدی بده.

بعد از این که سوار جت شدن بک بازهم با دیدن فضای داخلیش دهنش از تعجب باز موند.

واقعا نمیدونست چطور توصیفش کنه..فقط میدونست همه چیز تموم بود.

اونجا انگار خودش یه خونه لوکس با امکانات عالی بود.
از تلویزیون و بار الکل و مبل های راحتی گرفته تا میز پر خوراکی و میوه و تخت دو نفره ی کنار پنجره های جت.

بک با خنده چرخی دور خودش زدو گفت:

+وااای چان اینجا خیلللی خوبه