"ဆရာဝန္ေတြပါလာတာလား လာ လာ..."
ကုန္းျမင့္ျမင့္ေပၚမွ အိမ္ေလးကို ေရာက္ေတာ့ သက္လတ္ပိုင္းအ႐ြယ္ ဓႏုအမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္က ဆိုလာမီးအိမ္ေလးဆြဲကာ ထြက္ႀကိဳေလသည္။တကြၽီကြၽီ ျမည္ေနေသာ ဝါးၾကမ္းခင္းကို နင္းျဖတ္ကာ
အိမ္အေနာက္ရွိ မီးေနခန္းထဲသို႔ တစ္ခါထဲတန္းဝင္ခဲ့ေတာ့ မိန္းမငယ္တစ္ဦး၏ နာက်င္မႈေၾကာင့္ ၿငီးျငဴေနေသာ ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အသံကိုသာ ၾကားလိုက္ရ၍ စစ္နိုင္း စိုးရိမ္သြားကာ ေျခလွမ္းတို႔ကို ပို၍သြက္ေအာင္ လွမ္းမိေတာ့သည္။
"ဆရာဝန္ ေရာက္ၿပီေဝ့ နန္းပံု အားတင္းထား နင့္ေယာက္်ား ဆရာဝန္ ေခၚလာခဲ့ၿပီ"
ဝါးထရံကာ ေနာက္ေဖးခန္းေလးရဲ႕ ဆိုလာမီးအိမ္ ျပျပေအာက္မွာ လူနာက ျဖဴေဖ်ာ့ေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ပဲ ေဆးခ်ိတ္တန္တာခ်ိတ္ လုိအပ္တဲ့ေဆးေတြထိုးျဖင့္ လိုအပ္တာအားလံုး လုပ္ကို္င္ေပးၿပီးသြားေတာ့ ေဆာင္းညအလယ္ႀကီး စစ္နိုင္း၏နဖူးမွာ ေခြၽးေစးတို႔ ပ်ံေနၿပီျဖစ္ေလသည္။
"ဒီအတိုင္း အဆင္ေျပပါ့မလား ခြဲမွရမယ္ထင္တယ္..."
ေဘးနာမွာ လိုအပ္တာကူညီ လုပ္ကိုင္ေပးေနရင္း ေဒါန ေျပာေတာ့ စစ္နိုင္းက ေခါင္းကိုခါယမ္းကာျဖင့္...
"မျဖစ္ဘူး အခုခြဲလိုက္ရင္ ေနာက္ကေလးက် သူခြဲေမြးရမွာ အဆင္မေျပနိုင္ဘူး"
စစ္နိုင္းေျပာတာလည္း မွန္သည္။တစ္ခါခြဲေမြးၿပီး ေနာက္ထပ္ခြဲေမြးဖို႔ဆိုတာက ဒီေဒသမွာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိုင္တဲ့အရာ။ေဒါနေတြးေနတုန္း စစ္နိုင္းက ေနာက္ထပ္ေဆးတစ္လံုး ထပ္ခ်ိတ္သည္။
"နန္းပံု နန္းပံု ဟဲ့ သတိထား ဆရာ ဆရာ လုပ္ပါအံုး.."
ေအာ္သံေတြ ညံထသြားေတာ့ စစ္နိုင္း ကမန္းကတမ္း လူနာ၏မ်က္လံုးအား ၿဖဲၾကည့္စစ္ေဆးၿပီးမွ ေနာက္ထပ္ေဆးတစ္လံုး ထပ္ထိုးကာ...
"မင္း အေပၚကေန တြန္းခ်ေပး..."
ကေလးအေဖက ေယာင္ေတာင္ေတာင္ ေျခမကိုက္မိလက္မကိုင္မိ ျဖစ္ေနတာမလို႔ ေဒါနကိုယ္တိုင္ပဲ မိန္းကေလး၏ ေခါင္းရင္းဖက္သို႔ တက္ထိုင္ကာ ဝမ္းဗိုက္ေဖာင္းေဖာင္းကို ေျခကန္တြန္းခ်ရသည္။ထိုအခါမွ ကေလးအေဖကလည္း ေဘးနားေရာက္လာကာ ဝိုင္းတြန္းေလသည္။
YOU ARE READING
Green Eye(complete)
General Fiction!အမွန္ေတာ့ မင္းက က္ုိယ္အၿမဲတမ္း အမွတ္တရ သိမ္းထားခ်င္မိတဲ့ အစိမ္းေရာင္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းေလးပါ... Oct9.2021 !အမှန်တော့ မင်းက က်ိုယ်အမြဲတမ်း အမှတ်တရ သိမ်းထားချင်မိတဲ့ အစိမ်းရောင် ပျော်ရွှင်ခြင်းလေးပါ...! ...
