part 25

52.8K 5.2K 950
                                    

လက္ထဲမွ နာရီကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ ၾကည့္ေနရင္း ညကအျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ေျပာင္း သတိရမိေတာ့ စစ္နိုင္း၏ မ်က္နွာႀကီး ေအာ္တိုမစ္တစ္ ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးႀကီး ျဖစ္လာရေလေတာ့သည္။

"ဟင္ ဒါကဘာေလးလဲ..."

"ဘာမွမဟုတ္ဘူး ျပန္ေပး..."

ကုတင္ေပၚ ထိုင္ခ်ရင္း ေသေသသပ္သပ္ ထုပ္ပိုးထားေသာ ဘူးေလးအား လက္ေထာက္မိ၍ စစ္နိုင္း ေကာက္ယူၾကည့္ရင္း ေရ႐ြတ္မိေတာ့ ေဒါန မ်က္နွာႀကီး ျဖန္းကနဲ ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။
ဝယ္ခဲ့တုန္းကေတာ့ ဘာရယ္ညာရယ္ မဟုတ္ပါပဲ တကယ္လည္း ခင္ဗ်ားအတြက္ လက္ေဆာင္ပါဆ္ုိၿပီး ေပးပစ္လိုက္ဖို႔လည္း သတိၱမရွိခဲ့တာအမွန္။ေမြးေန႔ေတာင္ ေသခ်ာအဖိတ္မခံရပဲနဲ႔ ကိုယ့္ဖက္က လက္ေဆာင္ကို တကူးတက ဝယ္ထားတယ္ဆိုတာႀကီးက ရွက္စရာေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား။အေတြးနွင့္အတူ ေဒါန၏ နား႐ြက္ဖ်ားေလးေတြ ရွက္ေသြးေၾကာင့္ ရဲတက္လာရကာ စစ္နိုင္း၏ လက္ထဲမွ ဘူးအား ျပန္လုလိုက္ေပမဲ့ စစ္နိုင္းက လက္ေျမႇာက္ေရွာင္ဖယ္ကာျဖင့္ ေဒါနအား ၿပံဳးစိစိျဖင့္ ၾကည့္ၿပီး....

"ကိုယ့္အတြက္ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္လား..."

စစ္နိုင္းေမးေတာ့ ေဒါန၏ မ်က္ဝန္းေလးေတြ ျပဴးျပဴးျပာျပာ ျဖစ္သြားရၿပီးေတာ့မွ...

"ဘာ ဘာကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္လဲ ဘာမွမဟုတ္ဘူး.."

ေဒါန မပြင့္တပြင့္ျဖင့္ေျပာေတာ့....

"ေသခ်ာလို႔လား.."

စစ္န္ိုင္းကေျပာရင္းျဖင့္  ထုပ္ပိုးထားေသာ ဘူးေလးအား လ်ွပ္တျပတ္ ဖြင့္ေဖာက္လိုက္ေတာ့ နက္ေစြးေနေသာ နာရီေလးတစ္လံုး ထြက္ေပၚလာေလေတာ့သည္။နာရီေလးကို သေဘာတက် ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ ၾကည့္ေနၿပီးေတာ့မွ....

"မင္းက ဘယ္တုန္းကမ်ား နာရီဝတ္က်င့္ရွိလို႔လဲ..."

စစ္နိုင္းက ခပ္စိုက္စိုက္ ၾကည့္ရင္းေျပာေတာ့ ေဒါနက နႈတ္ခမ္းေလးအား ခပ္ဖိဖိကိုက္၍ ၿငိမ္သက္ေနၿပီးေတာ့မွ...

"အရင္ကမရွိေပမဲ့ အခုရွိရင္ရွိမွာေပါ့..."

ိဂ်စ္တစ္တစ္ ထြက္ေပၚလာေသာ ေလသံေလးေၾကာင့္ စစ္နိုင္းအသဲယားသြားရကာ ႏွာေခါင္းေလးအား ဆြဲညႇစ္ဖို႔ စိတ္ကူးၿပီးကာမွ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ျဖစ္ေတာ့ပဲ နႈတ္ခမ္းတြန္႔ၿပံဳး၍ နာရီေလးအား ဆြဲထုတ္လ္ုိက္ကာ လက္မွာေသခ်ာ က်က်နန ဝတ္ဆင္လိုက္ေတာ့သည္။ကိတ္ခြဲၿပီးသြား၍ အခန္းမီးကို ျပန္ဖြင့္ထားတာမလို႔ လင္းခ်င္းေနေသာ မီးေရာင္ရဲ႕ေအာက္မွာ နာရီနွင့္လက္က ပနံရစြာရွိေနေလေတာ့သည္။စစ္နိုင္းက မီးေရာင္ေအာက္မွာ လက္ကိုေသခ်ာ ေထာင္ၾကည့္ေနၿပီးေတာ့မွ...

Green Eye(complete)Where stories live. Discover now