ចាន់ បើកភ្នែកឡើងសម្លឹងមើលលើគ្រែដែលធ្លាប់មានវត្តមានរបស់អ្នកកំលោះ អ៊ីបូ ដេកនៅក្បែរខ្លួនជាមួយស្នាមញញឹមដែលផ្ដល់ឱ្យខ្លួនរាល់ព្រឹក ប៉ុន្តែពេលនេះគ្មានវត្តមានរបស់គេទៀតនោះទេ។
«ហ៊ើយ» ចាន់ ដកដង្ហើមធំរួចក្រោកដើរចូលទៅក្នុងបន្ទប់ទឹកសម្អាតខ្លួនប្ដូរសម្លៀកបំពាក់ចេញទៅធ្វើការដោយឆ្លៀតមើលទៅផ្ទះបាយដែលធ្លាប់មានវត្តមានរបស់អ្នកកំលោះតែងតែធ្វើអាហារពេលព្រឹកសម្រាប់គេ ហើយក៏បើកទ្វារចេញទៅដោយអួលណែនដើមទ្រូង។
បែរមកមើល អ៊ីបូ ដែលបើកឡានចូលមកក្នុងភូមិគ្រឹះត្រកូលវ៉ាងដោយកំហឹងនិងភាពឈឺចាប់ពេញក្នុងដើមទ្រូង។ អ៊ីបូ ឈប់ឡានដោយមានមេការផ្ទះចេញមកទទួលគេ។
«អ្នកប្រុស លោកម្ចាស់ចាំអ្នកប្រុសក្នុងបន្ទប់ការងាររបស់គាត់» មេការនិយាយប្រាប់ អ៊ីបូ ទាំងឱនមុខចុះ។
អ៊ីបូ ដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះសម្ដៅទៅបន្ទប់ការងាររបស់លោកប៉ារបស់គេដោយមិនចាំយូរ។ គ្រាន់តែ អ៊ីបូ រុញទ្វារបន្ទប់ចូលមកភ្លាមលោកវ៉ាងញញឹមពេញចិត្តទទួលវត្តមានរបស់កូនប្រុសតែម្នាក់ភ្លាម។
«ប៉ារកខ្ញុំមានការអ្វីដែរ?» អ៊ីបូ សួរដោយគ្មានស្នាមញញឹម។
«នេះ...» លោកវ៉ាង រុញឯកសាមួយច្បាប់ឱ្យកូនប្រុសមើល។ គេបើកមើលក៏បានឃើញលិខិតរៀនបន្តនៅក្រៅប្រទេសនិងផាសស្ព័រដែលលោកប៉ារបស់គេបានរៀបរយឱ្យគេជាស្រេច។
«នេះបានន័យថាយ៉ាងម៉េចលោកប៉ា?» អ៊ីបូ ជ្រួញចិញ្ចើមសួរ។
«ប៉ាចង់ឱ្យឯងទៅរៀនបន្ត ដើម្បីពង្រឹងសមត្ថភាពរបស់ឯងបន្ថែម មុនពេលមកគ្រប់គ្រង់ក្រុមហ៊ុនជំនួសប៉ា»
«ហ៊ើយ! អូខេ បើអ៊ីចឹងខ្ញុំទៅស្អែកនេះតែម្ដងទៅ»
«លឿនយ៉ាងនេះ?!» លោកវ៉ាងធ្វើជាភ្ញាក់ផ្អើល ប៉ុន្តែក្នុងចិត្តគាត់ពិតជាសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ដែលកូនប្រុសមិនបានប្រកែកជាមួយបំណងរបស់គាត់។
YOU ARE READING
សួស្ដីបងប្រុសចុង😈🔞😈(Hello, Step brother)
Romanceខ្ញុំមិនប្រកាន់លោកប៉ាដែលជាបុរសពោះម៉ាយកូន ១ យកប្រពន្ធថ្មី បន្ទាប់ពីប្រពន្ធដើមស្លាប់បាត់ច្រើនឆ្នាំនោះទេ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំប្រកាន់ដែលប្រពន្ធចុងរបស់គាត់ជាម្ដាយរបស់មនុស្សម្នាក់នោះ។ តើពិភពលោកធំយ៉ាងនេះគ្មានមនុស្សស្រីណាផ្សេងក្រៅពីម្ដាយមនុស្សម្នាក់នោះដែលរៀប...
