CHAPTER 44

35 1 7
                                    

                                :)

Ang saya ko ngayong araw dahil dumating na ang araw kung saan pipirma na si Mr. William ng Kontrata sa amin. Parang masaya mag-celebrate dahil another achievement nanaman 'to!


Napili nanaman niya ang kumain sa restaurant ni Blake kaya naglalakad ako papunta doon. Mas maganda 'to na malapit ang lugar ng meeting, bawas gastusin sa gasolina.


Ayoko man dito kumain ay hindi pwede. Siya ang client at siya rin ang masusunod kung saan magmi-meet. Baka kasi kapag nagreklamo ako ay maudlot pa ang pagpirma niya sa kontrata.


Malalim na hinga ang aking pinakawalan bago pumasok sa loob. Iniiwasan ko pa rin si Blake hanggang ngayon. Ano ba magagawa kundi umakto na normal lang at hindi niya ako tinanong na lumabas kasama siya.



Nilibot ko ang aking paningin at nakita si Mr. William kasama ang anak niyang babae. Papalapit na sana ako sa kanila nang makita ko si Blake na kakalabas lang galing sa opisina niya.


Lumunok ako ng mariin at dire-diretso na naglakad papunta sa table nila Mr. William. Hindi ko siya binati o tinignan. Umakto ako na para siyang hangin.


"Hi, Mr. William," I formally greeted him.


"Hi Rivera, as promised I'm going to sign the papers." he has with a big smile on his face.


"I'm glad you keep your promise, sir."


"A real man keeps his promise," he chuckled.


"Are you going to sign right now or later after you eat?" I asked.


"Oh, we're done eating. We've been here since lunch, I didn't call you since I want to bond with my daughter before we meet. We're going to have a dessert, do you want something?"


"No, thank you, sir." I simply smiled.


"Are you sure?"


I just nodded my head, "How's your vacation here, sir?"


"Can you not call me sir or Mr. Wiliam? Just call me William. It's too formal." he said.


"O-Okay, William,"


"Good. Well, our vacation was great. We met a lot of Filipino that is very nice and approachable."


"Good to hear. I hope your little girl had fun too," I smiled at his daughter but she just glared at me.


Grabe ang batang 'to parang puno ng sama ng loob. Lagi nalang seryoso ang mukha at lagi rin nanaray.


"Mukha ngang masaya bakasyon niya," tumawa ako.


"I'm sorry about her. She just missed her mom." William apologized.


"It's okay, William, I understand."

Caught up (TCS#1) (COMPLETED)Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora