ALÇİN

III

"Alçin ufak bir iğne sadece o." Kafamı iki yana sallayıp gözlerimi kapattım.

"O şeyi hemen yapın!" Kolumu açmış karşımdaki hemşireye uzatmış bekliyordum.

İğneyi hissetmemle ağlamaya başladım.

Ağzımı burnumu kırsalar ağlamam ama iğne!

"Bitti ufaklık. Sakin ol geçti." Hemşire bey, yanağımdan makas alınca bi 'hayırdır' bakışı atmak için gözlerimi açtım. Hemşire mor olmuş yüzü ile hızla odadan çıktı.

Daha 'kötü kız' bakışımı da kullanmamıştım oysaki.

Arkama dönüp bana bakan tayfaya baktım.

"İğneden korkan velet!" Ali abinin söylediği şey üzerine utandım.

Korkmak ayıp bir şey değildi ama onlar beni mükemmel olarak tanısın istiyordum.

Beni sevmeyecekleri özelliklerimi görmesinler istedim.

"Aslında korkmadım sadece ufacık bir end-" cümlemi tamamlamaya vakit kalmadan Polat abi girdi araya.

"Ali senin de en son kan verdiğinde giydiğin ayakkabı ayağından uçmuştu. Hatırlatayım ister misin daha sonra ne olduğunu?" Polat abinin dedikleri üzerine kıkırdarken Ali abisine surat astı.

"Yabancıların yanında bunu söylemene ne gerek vardı?"

Yabancı mı?
Peki...

"Daha fazla uzatmayın. İşimiz bitti mi? Ne zamana sonuçlar çıkar?" Efe abime sorduğu soru ile babam ayağa kalkıp üzerini düzeltti.

Efe abim saatin bakıp babama döndü.

"Normalde 3 gün ama acil laboratuvara gönderdim. 4 5 saate açıklanır. " saat daha 7 ydi. Bu da demek oluyor ki gece yarısı açıklanacaktı.

11 12 gece yarısı değil.
Benim için gece yarısı ama...

"Burada beklemeyelim isterseniz. Sabah sonuçları alı-"

"Bekleyelim." Babamın net sesi ile sıyırdığım kolumu indirdim.

Uyurdum ki.

"Peki o zaman benim odama geçelim. Daha rahat ederiz hem." Hepsi birden ayaklanıp odadan çıkıyordu ki Efe abim arkasına dönüp bana baktı.

"Hadi Alçin. Yolu bilmiyorsun. Bizi takip et." Ayağa kalkıp gözlerimi kırpıştırdım.

"Ben de sizinle bekleyebilir miyim gerçekten?" Efe abim gülerek kafasını salladı. Hemen montumu ve çantamı aldım.

"Tamam. Hadi gidelim odana. Nerede odan? Bu katta mı? Yoksa başka katta mı? Sana mı ait oda sadece yoksa biri daha var mı? Rahatsız olmaz umarım ben-"

"Sakin ol ufaklık. Sakin ol. Hadi gel." O önde ben arkasında giderken gülümsedim.

4 5 saat sonra neler olacaktı kim bilir...

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Gözlerimi hızla açıp uzattığım yerden kalktım. Benimle beraber sıçrayarak uyanan Polat abimde ayağa kalktı.

"Sonuç! Sonuçlar.  Uyuyakaldım." Polat abim yanıma gelip sağa sola bilinçsiz hareket eden bedenimi elleriyle hapsetti.

"Sakin ol Alçin. Sen uyuyakalınca eve getirdik gece seni." Kafamı iki yana sallayıp ellerinden kurtulmaya çalıştım.

"Uyandım ben. Hadi hastaneye gidelim. Sonuçları ala-"

"Biz aldık sonuçları."

Sustum.
Durdum.