ALÇİN

XI

Polat Uluhan;

"Bunu ben bile yapmadım ki o sofrada kan dökülürdü baba." Babam yaptığı şeyin doğru olmadığını bile bile yine de sustu.

"Cidden tehdit mi ettin? Bunu Alçin öğrenirse değil bu eve adım atmak yüzümüzü bile görmek istemez. Kız daha dün dedi. Değerli dedi. " Alinin sözleri üzerine dışarıdan gelen araba sesi ile konuyu şimdilik kapattık.

Hepimiz dışarı çıkıp Alçini karşılamak için sıraya girdik resmen. Bi ara Miran ve Alinin yer kavgası yaptığı bile oldu.

Alçin,Baran ile bir şeyler konuşup sarıldı. Babama dönüp işaret ettim.

"O öğrenmeden bu yanlışı düzelt baba." Babam yutkunup sadece kafasını salladı.

Alçin bize doğru gelirken istemsiz gülümsedim.

Kız kardeşimiz vardı.
Baya kanlı canlı hani.
Nefes alanı-

Biraz daha detay ver ama tamam mı!

Kendimi tutmaya çalışılırken Ali aradan sıvışıp bizden önce kolunun altına aldı kızı.

"Odana götüreyim seni ben bebişim." Kocaman gözlerle Ali ye bakarken Miran öksürdü.

"Hayvan,önce hoşgeldin diyelim bi kıza dimi?" Ali göz devirip tekrar Alçine baktı.

"Hoşgeldin tekrardan evine ufaklık. " Efe ye bakarak gülümseyince kaşlarım çatıldı. Ne gerek vardı şimdi ona gülümsemeye.

"Hoşgeldin kızım." Babama da dönüp gülümseyince sabır çektim.

Güldüğünde daha güzel oluyordu yemin ederim.

"Hadi içeriye millet."

Hey hey daha bana gülümsemedi!

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧

Alçin telefonla konuşmak için salondan ayrılırken hızla Ali' nin kafasına vurdum.

"Babamla ilgili sözde komik anılarını kendine sakla gerizekalı. Kız üzülüyor görmüyor musun?" Ali yaptığı salaklığı sonunda fark edince gözlerimi devirdim.

Bütün en iyi genler bana geçmişti.
Kesin.

Alçin milyonyüztrilyonuncu kez Baran ve Arsel ile konuşmasını yapıp içeriye girince anında Efe atladı ortaya.

"Gel buraya otur güzelim." Efe yanındaki boşluğu işaret edince vurarak Alçin gelir gelmez oraya yöneldi.

"Baran ve Arsel ile birbirinize çok değer veriyorsunuz belli ki. Seni sürekli merak ediyorlar. "Babamın ilgili ve asla fark etmediğini düşündüğü kıskanç sesi ile Alçinin ifadesine baktım.

Gülümsüyordu. Onların ismini duymak bile onu mutlu ediyordu.

Ne gerek var yani şimdi.

"Evet. Onlar benim her şeyim desem abartmış olmam sanırım. "

Yoo abarttın bence ne alaka!

"Onlar için sen de öylesin belli." Miran burun kıvırdı hemen.

Alçinin esnemesiyle gözüm saate takıldı.

Saat daha 11 yeni olmuştu.

"Uykun mu geldi güzellik?" Efenin bu ilgili halleri avuç içimi kaşındırsa da sessiz kalmaya çalıştım.

"Sanane!"

Kalamadım...

Efe göz devirip Alçinin önüne düşen saçı geriye attı.