ALÇİN

X

Kapımın tıklatılması ve bana seslenmesiyle Baranı odaya davet ettim hemen. Elimdeki test kitabını kenara koyup içeriye giren yakışıklıyı süzdüm.

Erik gibi,kütür kü-

İç sesimin ağzının kenarından akan suyu silip gülümsedim.

"Buyur bebişim?" Baran yanıma oturup çözdüğüm teste baktı önce.

"Biyoloji ha? "

"Eksilerde netimiz,mecbur." Baran gülerek kafasını salladı. Aklına ne geldiyse birden ciddileşir gibi oldu doğruldu.

"Salona gelebilir misin güzellik? " onu onaylarken çoktan ayağa kalkmıştım bile. Salona beraber geçtiğimizde gergin ve asla memnun durmayan bir adet Arsel ile Barana döndüm.

"Ne oldu ?" Baran gülümseyip beni bir koltuğa oturttu hemen.

"Konuşacağız. Değil mi Arsel!" Arsel göz devirince şaşırdım.

Olay büyük!

"Dinliyorum?" Baran ellerini önünde birleştirdi,hemen karşısında oturan bana doğru biraz daha eğildi.

"Arsel ve benim sana söylemek istediğimiz bir şey va-"

"Kız!" Şaşkınlıkla bana bakarken dostane bir tavırla omzuna vurdum.

"Arsel ve sen,Hollandaya gideceğinizi ve evleneceğinizi,geldiğinizde erkek mi yoksa kız mı evlatlık edineceğinizi sormadın mı?" Baran 'ın ağzı açık kalırken Arsel alkışlamaya başladı.

Ne? Öyle demediler mi?

"Git kitap yaz Alçin! Bu nasıl kurgulamaktır?" Omuz silkip geriye yaslandım.

Kuzen oldukları için çekindiler sanırım.
Neyse olur öyle.

"O zaman bana söylemek istediğiniz şey ne?" Arsel birden araya girdi.

"Vazgeçtim söylemeyelim. Kabul etmiyorum ben!" Baran göz devirirken bu sefer dayanamayıp tekrar sordum.

"Güzelim, dün her ne kadar doğru olmasa da, senin ve Efe abinin konuşmalarını dinledim. Doğru değil evet ama sana ters bir şey söyler belki diye dikkatim sizdeydi bakmasam bile." Onun ince detayına gülümsedim.

Bundan başka üretilmeyecek kızlar!

Sadece BENDE var!

"Tamam,peki bu değil sanırım bana söylemek istediğin tam şey?" Arsel mızmızlanarak geriye yaslandı.

"Aranız iyi gibi,anlaşıyorsun da onlarla. Davetlerine gitmek istiyorsan gidebilirsin. Hatta kala-"

"O olmaz ama kuz-"
"Arsel sus!" Baranın Arseli susturması ile devam etti.

"Kalmak istersen de kalabilirsin orada. Bunu ne kadar çok istediğini ilk günden beri biliyorum. Sonuçta baban ve abilerin. " kafam karışık bakışlarımı ellerime çevirdim. Anında çenemden narince tutup kafamı kaldırdı.

"Benim güzel gözlüm. Bu 'senin burada yerin yok' demek değil asla. O oda sana ait. En başından beri öyleydi ve öyle olmaya devam edecek. Ancak zaten 17 yılın var eksik onlardan. Bir yerlerden tamamlamak isteyeceğini düşündüğüm için bunu sana söylüyorum." Bana ekstra açıklama yapsa da zaten biliyordum. Beni kovsalar bacadan girerim arkadaşlar asla çekinmem. Bacadan girip beni nasıl kovarsınız diye döverdim.

"Sadece ya hayal ettiğim gibi olmazsa diye korkuyorum. " Baran kucağımda duran ellerimi elleri arasına aldı.

"Aile olmak öyle zaten. Her zaman güzel vakit geçirmezsin. Yeri gelir kavga edersin. Yeri gelir eğlenirsin. Ama birbirinizi her daim kollar ve seversin. Bak bize. Bazen tartışıyoruz bazen çok iyi vakit geçiriyoruz. Ama günün sonunda yine el ele beraber oluyoruz. Aile bu demek." Ellerimi ellerinin arasından çekip boynuna sarıldım.