ALÇİN

XX

"Aç ağzını bakayım abisinin gülü." Efe abi ağzından uçak sesi yaparak getirdiği kaşığa baktım.

Aynen kanka o yaştayım ben şu an.

"Uçak geliyor hadi kız!" göz devirip çorbayı içtim.

"Şu an bu sahne yaşanıyor mu cidden ya!" Ali abi sanki saatler önce tatlıyı bana böyle yedirmemiş gibi yüzünü ekşitti.

Bunların hepsi tuhaf.

"Ben doyduğuma ikna oldum valla. Salsanız mı beni bi?" daha abi-baba demediğim ailem bu durumdan hoşnut olmasa da sessizlikle kafa salladı.

Yattığım yerden telefonuma uzandım hemen. İnsta ya girecektim ama gelen mesaj ile vazgeçtim.

Yakışıklı: Sana iyi baktıklarında emin değilim. Bizde kalman konusunu tekrar tartışabilir miyiz?

Sırıtarak yattığım yere iyice yayıldım.

"Yoo gayet iyi bakıyorlar. Vazgeç bence."

Yakışıklı: İçim rahat etmiyor ama böyle. Anlık at inanayım.

"Boydan mı?"

Gülüşümü durdurmaya çalıştım.

Yakışıklı : Boydan?
Yakışıklı : Valla de?

"Hıhım dur çekeyim hemen."

Yakışıklı: Kırdın güzelim

"Öpeyim de geçsin"

Yakışıklı : Öpcek misin gerçekten.

"Daha önce de öptüm."

Saniyeler içinde gözlerim kocaman oldu. Telefonu kapatıp battaniyeyi yüzüme çektim.

Nolur nolur nolur.

Ben o anlamda demedim! Öyle anlama!

Dudakta- hay ben!

Telefonum üst üste titrerken dua etmeye başladım bile.

Ama o anlamda yazmadım siz biliyorsunuz?

Battaniyenin kafamdan çekilmesi ile nefes aldım.

"Abicim korkutma beni. Napıyorsun?" Miran abi elinde ki kitap ile bana bakarken gülümsedim.

Bende bilmiyorum ne yaptığımı abicim.

"Şey ben-" Bi şey demek için düşünürken kitabı masaya koydu.

"Bir şey ki istiyorsun fıstığım?" hızla kafamı salladım.

"Gazoz. Evet gazoz. Canım çekti de. Alabilir miyim?" gözlerimi kıpıştırırken gülümseyip alnımı öptü eğilerek.