ALÇİN

XXVII

"E bu da bana aşkından ölüyordu. Dedim yazıktır günahtır. Ben de karşılık vereyim dedim. Öyle işte." ağzıma attığım ekleri zor bela çiğnerken Arsel he he bakışı atarak 2 tane ekler attı ağzına.

Maşallah yiğidime.

"Peki 2 gündür geceleri eve gelmeyen sevgilin hakkında ne düşünüyorsun bebeğim?" kaşlarım çatıldı anında.

"Ne demek eve gelmiyor! 2 gece ne- aa bendeydi evet." Arsel boğulacak gibi olunca sırtına vurmaya başladım.

Öksürükleri azalınca çok şükür geri çekildim.

"Sendeydi? Lan bu yürek mi yedi?" omuz silktim sadece.

Günlerdir ben de aynı şeyi söylüyorum.

"Neyse asıl olaya gel. Bak bunu Baran duymayacak. Aramızda, abimler de bilmiyor." Arsel ciddi formuna girerken telefonumu çıkarıp haberi gösterdim. Arsel kafasını kaldırdı.

"Bana lütfen bu çocuğun sabah senin postuna yorum atan çocuk olduğunu söyleme."

Ay görmüş mü o!

"Hemen silmiştim oysaki! Başka kim gördü acaba ya?" Arsel sinirle saçlarını dağıttı.

"Peki bu kendini senin hikayede prens sanan orangutan ile bağlantın var mı?"

"Şeyy, aynı kolejde 4 kişilik sınıfta sınıf arkadaşıyız? O kadarcık." Arsel küfür savurup ayağa kalkınca elinden tutup geri oturttum.

"Ne demek sınıf arkadaşı! Yok öyle dünya. Çocuk resmen gözüne kestirmiş seni?!"

"Kim benim güzelimi gözünü kestirmiş Arsel?"

Baran ın sesi ile ikimizde donduk.

Buyurun cenaze namazına...

©©©©©©©©©©©©©©©©©©©

Barana Arsel ile beraber uzun bir saçmalayış ardından işten yırtmıştık.

Asla söylemem bunu ben.
Unutun siz onu hemen.

"Markete uğrayıp geleceğim." Arsel ayağa kalkınca ona döndük. Kapıya doğru ilerlerken birden durup bize geri döndü.

"Akıllı durun lan evde!" ben ona yastık fırlatırken Baran gülüyordu.

Gül sen gül.

Arsel kaçtığı yastığı koltuğa atıp bana da öpücük gönderdi hızla.

Kapı sesinin gelmesinin saniyeler sonrasında yanıma fırlayan bir adet sevgili.

"Güzelim, sana bi şey söylemek istiyorum." kafamı sallayıp ona doğru döndüm.

" Hani diyorum ki, okulunu değiştirsek. Daha güzel kaliteli okul var hem zaten son senen. Ki benim aşırı zeki sevgilim konuları da bitirmiştir zorla-" elini tutup susmasını sağladım.

"Abimlerde aynı şeyi sundu. Ancak en az 1ay bu okula gitmek zorundayım. Hem okul en iyi eğitime sahip bence kıskanmayı kenara bırakalım bi müddet." yüzü asılan Baran geriye yaslanırken tuttuğum elleri sayesinde ben de geriye doğru yaslandım. Belimden kolunu geçirip başımı göğsüne getirirken itiraz etmeden ayak uydurdum.

" Her şey rüya gibi geliyor bana. Sanki biri beni uyandıracak. Alçin ve siz sevgili değilsiniz diyecek gibi." yavaş yavaş kısılan sesi ile gülümsedim.

"Her şey gerçek sevgilim. Her şey çok gerçek."

Baran Koran

Sarmaladığım bedeni iyice kendime çekip gülümsedim gözlerimi açmadan. Yavaş yavaş bilincim yerine gelirken kollarımın arasındaki şeyin Alçin olmadığını anlamak zor olmamıştı. Kısık gözlerle yastığı kenara atarken etrafa baktım.