Anecdote of the Darkest Era (On-Hold)

Twenty Six: Tangled

Tangled

I unconsciously went to an open field to release this uneasy feeling inside me.

Kung hindi si Headmaster ang naglagay ng device chip ay sino? We also asked Hendrix if he was the one who put that device chip in Eraia's room since siya ang inutusan ng Headmaster, but his response were just a simple 'no'.

Ibigsabihin ay hindi lang ang Headmaster ang may alam ng modernong bagay. Mayroon pang iba. May pinagsabihan kaya si Eraia no'n bukod sa Headmaster?

"What are doing here? It's already late night." Lumingon ako sa boses na narinig ko. Nakita kong nakatayo sa likod ko ang Prinsipe Frost, ang dalawang kamay niya ay nakalagay sa bulsa ng pants niya.

I gave him a bow as a sign of respest. He's a prince and higher than the Lavinia. "I'm just thinking about something, Prince Frost," pormal na sagot ko.

"You're tangled," he stated, narrowing his eyes on me.

Umiwas ako ng tingin sa kaniya bago humalukipkip at tumango. Pinakiramdaman ko ang hampas ng malamig na hangin sa mukha ko.

"With whom?" he asked.

Kumunot ang noo ko bago siya pasadahan ng tingin. "None. There's no one. Instead, I'm tangled in my situation right now."

"Really? Bakit hindi mo subukan sabihin sa'kin kung anong nakakagulo sa'yo? Baka makatulong ako," he politely suggested but I just shrugged it off.

"No, thanks. We're not close para sabihin ko sa'yo ang mga iyon," wika ko.

He blinked twice bago lumapit pa sa tabi ko ng dalawang hakbang. I smelled his scented body, I must say that he's really manly. Too bad, I'm not attracted. "Isn't this close?" he innocently asked.

Tumaas ang kilay ko bago kusang lumayo sa kaniya. "You're acting weird," turan ko. "From what I've heard. Ni hindi mo man lang ako tinatapunan ng tingin kapag lumalapit ako sa'yo, pero ikaw naman 'tong ngayong nanggugulo," patuloy ko.

He sniffle a smile. "Dahil noon ay hindi ikaw ang Celestina na nakilala ko nung bata pa tayo. But now, you've change for the better," mahinang wika niya.

Saglit ko siyang tinitigan bago wala sa sariling napailing at dinamdaman ang muli nanamang namumuo sa dibdib ko, I know that this moment, Eraia's feeling is slowly building up this body. Pumikit ako at muling inalala ang kuwento ni Gregoria magmula noong bata ako. I imagine things with Eraia and Prince Frost.

Muli akong nagdilat ng mata at bahagyang inayos ang buhok kong tumabon sa'king mukha dahil sa hangin. "That compliment sounds good coming from you," coming from the person who known Eraia since then. I wholeheartedly said.

Saglit na umani ng katahimikan ang pagitan namin hanggang sa ilang saglit lang ay nagsalita siya. "I know that you still don't remember the time noong sabay tayong nagbabasa ng mga historical book, pinag-aawayan pa natin minsan yung mga conclusion na naiisip natin." Mahina itong tumawa. "Hindi ka lumalabas ng palasyo dati kaya walang-wala kang alam sa labas. Minsan nagtatanong ka kung bakit minsan ay tawag sa'yo 'Prinsesa' 'Lady' 'Her highness', kaya pinapaliwanag ko sa'yo na tinatawag ka nilang 'prinsesa' sa tuwing may okasyon na relatibo sa Royalty. Tinatawag ka naman nilang 'Her Highness' as a formal greeting tapos yung Lady ay yung kadalasang tinatawag sa'yo, gano'n din sa iba at sa'min," kuwento niya.

Dahan-dahang kumunot ang noo. I'm overwhelmed but still confused.

"Why sre you telling me that?" kunot-noo'ng tanong ko.

Nagkibit-balikat siya. "Baka sakaling may maalala ka sa oras na ikuwento ko iyon. Matt informed me about your condition... Noong naalala mo siya," aniya.

I heavily sighed before fixing my clothes. "You seem interested with me, nowadays. Prince Frost. Tell me, ano nga ba ang gusto mong ipaalala sa'kin?" panghahamon na wika ko at tiningnan siya ng seryoso.

He fought my gaze with his cold eyes...  katulad ng nakita ko noong una ko siyang nakasalamuha.

"Your memories with me, Celestina." He smiled at me that made me confused even more. "I want you to remember that." Before he bow his head a little and lesve me from behind.

Pumunta ako rito sa open field para sana kahit papaano ay marelax ang utak ko but fuck... mas lalo yatang sumakit ang ulo ko dahil sa inaasta ng Prinsipe Frost.

Umaga pa lang ay nasa elites room na'ko, hinihintay sina Ashanty na magtungo rito. I want to discuss about the device chip and tell about how can we find the lost place.

Umangat ang tingin ko nang magbukas ang pintuang nasa gilid ko. I'm sitting at the sofa na kalapit lang ng pimtuan. There, I saw Logan entering the room. Agad niya 'long pinansin and gave me a nodded before headed to his table para ilapag ang gamit niya. "Did you already had a breakfast?" he asked before glancing at me while fixing his things in his table.

Umiling ako  "Sabi ni Ashanty ay sumabay raw ako sa inyo," turan ko.

"Okay," tangi niyang sagot sa'kin.

"Eraia," he called me in the middle of his silence kaya nilingon ko siya at tinaasan ng kilay. Umikot siya papaharapan sa'kin at sinandal ang katawan sa lamesa. "You went out last night, right?" paninigurado niya.

Me, who's raising an eyebrow, ay dahan-dahang tumango. Nakita siguro niya 'ko.

"And it's for the Device chip," pagkukumpirma niya. He sighed for the first time. "Hindi sa pinagbabawalan kita but I want you to be more careful to everyone, even in my brother," wika niya.

"Bakit?" kuryosong tanong ko sa kaniya. "Kahit kay Hendrix?" I added.

Nagkibit-balikat siya. "Stay away from the person you think weird for you," simpleng wika niya bago ako talikuran at may kung anong kinuha sa gamit niya.

Bago pa'ko makapagsalita ay bigla namang bumukas ang pintuan at bumungad doon sina Ashanty, Cooper at Elias.

They greeted me while I just greeted them with a nod.

Ang huling pumasok ay si Calypso. Nginitian ako nito bago ibaling ang paningin kay Logan at dahil nakatingin ako kay Calypso ay hindi nakaligtas sa'kin ang bahagya nitong pagngisi habang tinitingnan si Logan na tila may alam ito na hindi karapat-dapat na ipagsabi. Agad ding umiwas ng tingin si Calypso.

He greeted me, "Good morning, Eraia. How's your sleep?" malumanay na tanong niya.

Nginisihan ko siya before chuckled a little bit. He's really like a mother-figure.

"Fine," tipid na wika ko. "Ikaw?"

"Gano'n din," nakangiting wika niya. He greeted others too at sinaway pa si Ashanty, Elias at Cooper na nagsisimula nanaman ng away.

Inilibot ko ang paningin ko when I sense that someone was watching me and only to find out that it's Logan.

I furrowed my eyebrows.

Then I heard Calypso silently chuckled beside me. "Interesting," mahinang aniya.

Author's note: Istg I'm almost asleep but this story suddenly popped up in my mind and the other voice inside my head saying, "Gurl, mag-update ka ng AOTDE. Sayang chance ng nasa rank 20 sa sci-fi, fantasy and teenfic." Even though my head is spinning, go pa rin😭

Thank you for your love and support po! <3 May God bless you.