This is War (War Series #3)

Chapter 13

#war3wp

Chapter 13

Right

"Hindi ka pupunta?" tanong ni Adonijah sa kabilang linya ng tawag. "Hanani, we've planned this out already. Thursday. Whole day. At Tagaytay. Come on." He groans and I feel guiltier.

It's not new to me. Halos parati nang ganito ang tono ni Adonijah sa tuwing kausap ako at hindi ko naman siya masisisi dahil totoo namang halos hindi na ako magpakita sa kaniya at sa mga kaibigan namin nang magsimula ang bakasyon.

Parati na akong pumupunta kina Ise. Parati ring si Ise ang kasama kong lumabas—sa mall, sa pagkain sa labas, at panonood ng sine. We're always together because I want to always be with him. Dahil din doon, halos hindi na rin ako makausap nina Adonijah sa chat dahil parating kami ni Ise ang magkausap. 

Sometimes, I hope Adonijah can understand me. I love Ise and I am dating him. Hindi na parating nasa kanila ang oras at atensyon ko. I have someone else to prioritize now. Is it bad to prioritize your boyfriend?

Isn't that how a girlfriend should be?

"I know. I'm sorry," I say, sighing. Inihinto ko ang pagpa-pack ng mga gamit ko sa kulay white at pink na gym bag. "Biglaan kasi. I want to be there! Pero biglaan kasi akong inaya ni Ise sa tennis game nila ng mga kaibigan niya."

Adonijah doesn't speak. I know that he feels upset—sa katahimikan niya pa lang at tono kanina, alam ko na na hindi niya gusto ang biglaan kong pag-atras. But I know him. He will understand me because I know he knows me. I know he knows how I will be like now that I've fallen in love.

Mga bata pa lang kami, siya na ang may alam ng lahat ng pangarap ko para sa kinabukasan ko. He knows what I seek for, my love for love, and all of my ideals. He knows better than anyone else.

"Are you mad at me?" I ask him. 

"No," Adonijah mumbles and sighs. "You really like him, don't you?" he asks me.

Napatigil ako sa pag-aayos ng mga gamit at pinagmasdan ko ang gym bag na marami nang laman. 

"I do," I say. "Date to marry, remember?"

I want to be the best girlfriend for Ise and I want to always be there for him. Because that's how you love, right? You will always be there. You will always support him. You will always stand by him.

Bumuntonghininga si Adonijah. "Alright. We'll just send you pictures," aniya. "'Wag kang maiingit. Don't blame me if you start feeling upset and regretful. I asked you multiple times."

Napangiti ako at napatawa nang kaunti. "Babawi ako. Promise."

Ibinaba na namin ang tawag matapos ko siyang paalalahanan na mag-ingat sila sa biyahe papuntang Tagaytay. Adonijah tells me to take care too and to call them if there's a problem. 

Matapos ang tawag ni Adonijah, pumasok naman ang tawag ni Ise, nasa tapat na siya ng bahay at naghihintay sa 'kin. 

I'm wearing a rose pink dri-fit cropped tank top under a white cropped hoodie and a pair of leggings in the same shade of pink. 

I almost skip when I see Ise standing beside his car in his dri-fit gray round-neck shirt and pair of shorts in the same material and color.

"Hey." Ise smiles at me and I walk to him.

Agad na pumulupot ang kamay niya sa baywang ko at yumuko siya para dampian ng halik ang pisngi ko. Napangiti ako dahil doon at hinalikan ko pabalik ang pisngi niya.