Bir nefes kadar yakındı. Korku tüm bedenimi kaplarken karanlıkta bile fark edebildiğim kehribar rengi gözlerini bir saniye bile olsun çekmedi gözlerimden.
Bakışları oldukça keskindi, korkudan kalbimi yaralayacak kadar keskin.
"Sen..." deyip sustum...
Beklediğiniz özel bölümle geri döndüm, neyse uzatmıyorum ki bölüme hemen başlayın. Bölüm sonunda görüşmek üzere.♡
Başlamadan önce sol alt köşedeki yıldıza dokunarak bana destek olabilirsiniz :)
Buraya ben de sizin için bir yıldız bırakıyorum.⭐ Sizinkileri de bekliyorum.❥
Keyifli okumalar.♡
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ÖZEL BÖLÜM "İHANET"
YAZARDAN
"Barış Erendil!" Dedi bir saatir küçük ve karanlık odanın ortasında duran masanın etrafında dönen komiser. O masada oturan Ateş Demirkan'dı ve komiser ona üsten üsten bakıyordu. Ateş ise başını kaldırıp hiç ona bakmadı.
Aklı karışıktı, bulunduğu duruma anlam veremiyordu. Mira neden yaptı bunu diye düşünüyordu ama kendine doğru düzgün bir cevap veremiyordu. Ne bileğine takılmış olan kelepçeler umurundaydı ne de herhangi başka bir şey. Bir tek Mira umurundaydı.
"Kimdi o adamlar? Neden öldürdün?" Diye sordu komiser, ilk defa bu kadar büyük bir olayın içinde bulunmanın mutluluğunu yaşıyordu. Bu işlerde yeniydi ve bu olaylar onu heyacanlandırıyordu.
Ateş gelen bu soruyu da duymadı. Gözlerini masaya odaklamış ve sadece Mira'yı düşünüyordu. O depodan çıkarken görmüştü onu. Başta böyle bir şeye ihtimal vermemişti ama Mira'nın bakışlarıyla anlamıştı doğrunun ne olduğunu. Fakat hâlâ buna inanmak istemiyordu. Tamam kızar, engel olurdu ama bana bunu yapmazdı diyordu kendi kendine. Çünkü benim kadar o da seviyordu, bunu yapamaz diye içinden geçiriyordu.
"O adamlarla derdin neydi?" Bu kez duydu gelen bu soruyu ve sonunda başını kaldırıp Polis'e baktı ama cevapsız bıraktı sorusunu. Şu an herhangi bir şeye cevap verecek durumda değildi. Tek istediği saatlerdir oturduğu bu karanlık sorgu odasından bir an önce çıkmak ve neler olduğunu tam anlamıyla anlayabilmekti.
"Konuşmamaktaısrarcısın demek." Dedi komiser, Ateş'in korktuğu için sustuğunu düşünüyordu. Oysa Ateş'in umurunda bile değildi şu an o.
Ateş Demirkan'ın bu suskunluğunun sebebi henüz ihanet değildi. Şimdilik sadece şaşkınlık yaşıyor ve neler olduğunu anlamaya çalışıyordu. Henüz ihanetle tanışmamıştı. Hâlâ Mira'nın orada başka bir şey için bulunduğunu, bunu yapanın başka biri olduğunu düşünüyordu. Tam da bu yüzden ihanetin acısını yaşamıyordu henüz. İçinden sürekli 'Lütfen Mira, lütfen yapmamış ol.' diyordu kendi kendine.
