Bir nefes kadar yakındı. Korku tüm bedenimi kaplarken karanlıkta bile fark edebildiğim kehribar rengi gözlerini bir saniye bile olsun çekmedi gözlerimden.
Bakışları oldukça keskindi, korkudan kalbimi yaralayacak kadar keskin.
"Sen..." deyip sustum...
Bölüme başlamadan önce sol alt köşedeki yıldızı parlatırsanız çok sevineceğim.💫
Buraya ben de sizin için yıldız ve kalp bırakıyorum.⭐♡ Siz de bırakabilirsiniz. Birbirimizi sevelim.♡
Keyifli okumalar...
*****
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
2. BÖLÜM "MAKTÜLLER"
Azra Kevser, 22 yaşında üniversite son sınıf edebiyat öğrencisi. Ev arkadaşıyla yaşadığı evden part time çalıştığı iş yerine gitmek için ayrılmasının üzerinden geçen tam 6 ay. Ne bir gören var ne de bir haber alan.
Annesi şu an da tam karşımda oturuyor. Kızını bulmamız için bizden yardım istiyor.
"Hanımefendi..." Kadın ağlamaya başlayınca devam edemedim, sustum. Bir başkasından su getirmesini rica edip oturduğum yerden kalktım ve kadının yanına gittim.
"Biliyorum bana yine aynı şeyi söyleyeceksin..." Ağlamaktan nefesi kesildi, nefes alıp kendini toparladı ve devam etti.
"Arıyoruz, herhangi bir gelişme olursa size haber edeceğiz diyeceksin." Bu sefer onu susturan hıçkırığı oldu. Mendiliyle göz yaşlarını sildi ve gücünü toplayıp yeniden konuştu.
"Ama olmuyor kızım dayanamıyorum. Ben kızım nerede bilmiyorum. Öldü mü kaldı mı haberim yok. Artık bulun ne olur bulun 6 ay oldu." Omzuna dokundum.
"Bakın kızınızı arama ekiplerimiz her yerde arıyor. Telefonunun en son sinyal verdiği yerden bulunan, güvenlik kamerasına takıldığı her noktadan bulunan tüm ipuçlarını didik didik inceliyorlar. En kısa zamanda..." Devam etmeme izin vermedi.
"Benim artık bekleyecek gücüm kalmadı. Kızım, kızım yok benim. 6 aydır bulamadınız onu." Cevap veremedim. Bizimkilerin arkadan işaret ettiklerini görünce asıl dosyayla ilgili bir gelişme olduğunu anladım ve beklemelerini işaret edip kadına döndüm.
"Bakın size söz veriyorum kızınızı bulacağız. Ne olmuş olursa olsun onu bulacağız. Sizden sadece biraz daha sabretmenizi istiyorum." Ağlamaktan bana cevap veremedi. Acelem olduğu için el mecbur onu bir başkasına bırakarak koşar adımlarla bizimkilerin yanına gittim. Cansu kadına bakarak konuştu.
"Hâlâ gelip gidiyor mu bu kadın?" İç çektim.
"Kızı hâlâ bulunamadı. Her sabah istisnasız geliyor." Cansu bıkkınca ofladı.
