SUÇ ORTAĞIM

91.BÖLÜM "KÖTÜ HABER"

Selam suç ortaklarım :)

Bir önceki bölüme gelen yorumlarınız için çok teşekkür ederim.♡ Bu bölüm için yorumlarınızı da sabırsızlıkla bekliyorum.

Başlamadan önce sol alt köşedeki yıldıza dokunarak bana destek olabilirsiniz.

Ben de buraya sizin için bir yıldız bırakıyorum.⭐ Sizinkileri de bekliyorum :)

Bölüm sınırımız 500 yorum <3

Keyifli okumalar.♡

gizzemasllan Instagram: gizzemasllan

♡

♡

♡

91. BÖLÜM "KÖTÜ HABER"

Benim için dünyanın en kolay şeylerinden biri risk almaktı. Risk almak, kolaydı. Zor olan alınan o riskin sonuçlarına katlanmak, onlarla başa çıkabilmekti ve biz alacağımız riskin sonuçlarının her detayını düşünmüş, olacak olumlu ve olumsuz her şeyi göz almıştık. İşin zor kısmını kendi içimizde halletmiştik yani ama kolay kısmını yapıp da o riski hâlâ alamamıştık.

"Emin değilim," dedi Cansu, başını hafifçe önüne eğdi ve derin bir nefes aldı. Çoktan eve dönmüştük, salonda oturuyor ve işin kolay kısmını da halletmeye, o riski almaya çalışıyorduk.

"Sanırım hiçbirimiz emin değiliz," dedi Doğan, Ateş hemen araya girdi.

"Ben eminim," dedi gerçekten de kendinden emin bir şekilde ve devam etti. "Zerre şüphem yok bundan, çünkü başka şansımız yok bir şeyler öğrenmek için ve yapmamız gerekiyor. Fakat bu işin içinde hep birlikteyken tek başıma karar alamam. Bunu sizin de istemeniz gerekiyor," dedi, söze girdim.

"Benim için sorun yok," dedim, hepsinin bakışları beni buldu. "Bana göre de başka şansımız yok ve onu teslim ederek neler olacağını izlememiz gerekiyor. Ben de eminim yapacağımız şeyden," dedim, Ateş söylediğim şeyden memnun olurken Erdem konuştu.

"Benlik de bir sıkıntı yok," dedi, hepimiz ona baktık bu kez de. "En başından doğru buluyorum bunu, yapmaktan da eminim," dedi, Doğan atıldı.

"Madem siz böyle düşünüyorsunuz, ben de tamamım." dedi, o da bize katıldı.

"Risk almadan doğru yol bulunmaz, risk alalım ve yapalım," dedi Savaş da ve geriye bir tek Cansu kaldı, herkes ona baktı. "Bakmayın bana öyle," dedi ve arkasına yaslandı. "Madem hepiniz aynı yoldasınız, ben de sizdenim. Ne yapılacaksa yapalım," dedi ve sonunda ortak bir karar alınmış oldu.

"Herkes aynı fikirde olduğuna göre başlayabiliriz," dedi ve ayağa kalktı Ateş. "On beş dakikanız var. Hazırlanın, on beş dakika sonra yeniden burada olun. Çıkacağız ve muhtemelen uzun süre dışarıda olacağız. Kendinizi ona göre ayarlayın," dedi, kimsenin cevap vermesini beklemeden yatak odasına doğru gitti. Herkes bir anda ayaklanıp odalara dağılırken ben de kalktım ve Ateş'le birlikte kaldığımız odaya girdim. Hazırlık yapmam gereken bir durum yoktu, ben zaten hep hazırdım bu işe. Hatta belki bana iyi gelecek olan şey bu bile olabilirdi.

"Nereye gideceğiz ilk olarak?" diye sordum, beline silahını yerleştiren Ateş bu sorumla bana döndü.

"Biz seninle ve Savaş'la Taner'in olduğu eve yeniden döneceğiz. Taner'in tutuklanmasını sağlayacak, bundan emin olacağız," dedi, yeniden önüne döndü ve beline bir silah daha yerleştirirken devam etti. "Bir kişi Ceyhun'un yanına gidecek, durumu anlatacak. Mutlaka karakolda olması ve olacakları bize aktarması gerekecek," dedi, bir başka silahı daha aldı ve bana döndü, bu kez uzakta durmayıp yanıma geldi.