Grief Of The Arts

GOTA: 39

Nakabalik na kami rito sa bahay sa Los Baños, Laguna.

Naghahanda na rin ako dahil ngayon ang flight ko papuntang Canada. Kasama ang mga kaibigan kong maghahatid sa akin kasama ang mga jowa nila. PDA na naman.

"Sana hindi nalang kayo sumama kung ganyian. Ang sakit niyo sa mata." I said my opinion while we're heading to the airport.

"Naiinggit ka lang kasi wala si CJ." Komento ni Lovie.

"Parang ikaw hindi?" Pilosopong saad ko.

"Foul ka ha! Kahapon ka pa!" Sigaw niya sa akin.

It took us hours heading to NAIA Terminal 3. Ang traffic.

"Ingat ka doon 'nak ha. Huwag kang magpapatuyo ng pawis mo. Kumain ka sa tamang oras." Paalala sa akin ni Mama dahil ilang minuto nalang ay kailangan na naming pumunta ni Kuya Drew sa boarding.

"Opo Ma. Aalagaan ko naman po ang sarili ko doon. Huwag ka ng umiyak. Pati ako nadadamay eh." I said, holding my tears.

"'Nak ingat doon ha." Palala rin ni Papa sa akin.

"Opo pa, kayo rin po dito." I said.

Pumunta naman ako kay Kuya at sa asawa't anak niya.

"Sundin mo yung mga sinabi nila Mama ha. 'Wag kang magpapagutom doon. Be careful as always princess." He said then kissed my fore head, I just nod.

I walked towards Sky. He's 1 month old. "Hello baby. It's Mama Tita. Pagbalik ko malaki ka na." I said and Athena laughed at me.

Sumunod naman ako sa mgakaibigan ko at doon nagpaalam.

Parang ayoko pa ngang umalis. I'm waiting for someone right now dahil ang sabi niya pupunta raw siya.

"Flight 1457 please proceed to the boarding area."

Paulit ulit na sabi ng speaker sa taas. Hindi ba siya pupunta?

"Halika na Shy." Aya sa akin ni Kuya.

Kahit labag sa loob ko ay sumunod na lang din ako kahit ayaw ko pa.

Sa kalagitnaan ng paglalakad namin ay narinig ko siyang sinigaw ang pangalan ko.

"Shine!"

I looked back. And there I saw him running towards me. Nang makalapit siya ay agad agad niya akong niyakap.

"Akala ko hindi ka pupunta." I said, close to crying.

"I'm sorry, shush. Sobrang traffic." He said while kissing my hair.

"Bwisit ka. Lagi mo nalang akong pinapaiyak e." I said when my tears start streaming down. He just laughed.

"Balik ka Shine ha? Hihintayin kita." He said while looking directly at my eyes. "I love you. I still do." He said then kissed me.

Walang gumalaw at nanatili lang kaming ganoon ng pwesto ng ilang segundo. Then he moves his lips in mine passionately. Ako na ang pumutol non. I hug him tightly.

"Kailangan ko ng umalis." Saad ko habang nakayap parin sakanya.

"Your action speaks other thing." He said then laughed at me bago ako pinakawalan. "I'll wait for you. I love you love." He said before letting go of my hands.

Nagsimula akong maglakad palayo. Hindi ko sinubukang lumingon dahil baka bumalik lang ako sa kaniya.

And then I realize, hindi ako nagbigay ng assurance kung babalik pa ba talaga ako.

Nang nasa eroplano na kami ay nilabas ko muna ang cellphone ko bago nireactivate ang mga social media accounts ko.

Agad akong pumunta sa Instagram niya at nagmessage doon.

@_shyyy:
I love you too Jace, love. Babalik ako. Promise.

I press send button then turned off my phone again.

"Rupok mong nilalang. Naghalikan pa kayo, ang dami daming tao." Riniig kong saad ni Kuya sa tabi ko.

"Palibhasa walang jowa." Asar ko sa kanya.

"Foul." He said while crossing his arms.

"Honesty is the best policy." I fired back.

"Okay, you win." He surrendered.

I tried to sleep pero halos wala pa atang ilang minuto 'yon nang may maalala ako.

Kanina, nakita kong suot pain ni Jace yung bracelets. Kasama ng binigay kong LDR thingy. He's still wearing it. Samantalang 'yung akin ay nakabaon.

Ni hindi ko nga alam kung bakit hindi ko siya tinulak noong hinalikan niya ako. It just feel like, ginusto ko rin.

Mahal kopa ba? Oo. Mahal na mahal pa rin. Hindi nga ata nagbago 'yon. Ganon pa rin.

If I come back, we need to clarify things for the both of us.

Hindi niya pa naeexplain ng sarili niya about what happened years ago.

Handa akong makinig. Bukas na ako sa kaniya ngayon. Siya na lang ang hinihintay kong magsabi sa akin. Handa akong patawarin siya. Handa akong papasukin siya ulit sa buhay ko kahit siya ang kusang umalis.

I know he have his reasons. Hindi pwedeng nagsawa lang siya sa akin kaya gano'n. Hindi pwede 'yon. Pero kung 'yun talaga, edi go.

We need to accept the facts he's going to tell me.

Kailangan kong tanggapin para matanggap ko ulit siya sa buhay ko ngayon. Kailangan ko 'yon para sa sarili ko.

I will promise to my self. Kapag naging ganap na doctor na ako. Babalik ako. Kukunin ko 'yung mga bagay at tao na sa akin naman talaga.

Pinahiram ko lang, hindi ko binigay.

THESOLXYS