Chapter 28: [SF Part VII: Exigency]

70 5 0
                                    

⚜| 𝙲𝙷𝙰𝙿𝚃𝙴𝚁 𝟸𝟾 |⚜

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

⚜| 𝙲𝙷𝙰𝙿𝚃𝙴𝚁 𝟸𝟾 |⚜

"Sports Festival Part VII: Exigency"


CHERRY

"Hurry up!" natatarantang sigaw ni Sariah sa amin. "Fuck! Bakit ngayon lang sinabi ni Waye?!"

We were on the rooftop to watch the game when Waye called me. Sinabi niya sa amin ang mangyayari ngayon at kung bakit biglang lumabas si Nirvana sa cage. We could have followed her right away but Sariah was having this contemplation because she was excluded from the game and even got neglected when she's just worried for all of them. Moreover, we didn't know about her suicidal plan. Waye told me that Nirvana insisted on going alone because that's the best choice we have. They also offered their help but were rejected, saying that they should be ready for the worst case scenario instead. I don't know why but I, too, agree that it was unreasonable. The chances of succeeding is high if we work together, not to mention the danger of facing those monsters alone. Nirvana is really hard to read.

When we got to the library, we saw this girl lying on the ground. She was not breathing and the sign of her death made us serious. Naglakad pa kami sa dulo nitong silid bago nakita ang isang bakal na pinto. Lumapit doon si Chandria at pinakinggan ang nangyayari sa loob. Tumingin siya sa amin pagkatapos noon kaya napakunot ang mga noo namin.

"It's quiet," aniya.

"Ugh, forget it!" inis na usal ni Sariah bago malakas na binuksan ang pinto. "Nirvan--"

Agad kong hinawakan ang braso niya dahil muntikan na itong malaglag sa hagdan. "Pababa ang daan. Be careful," babala ko sa kaniya bago siya binitawan.

"Tch, bakit kasi ang dilim dito?" bulong pa nito.

"I'll go first," sabi ko at dahan-dahang kinapa ang daan pababa. "It's really quiet here. Tama ba ang pinuntahan natin?"

Hinarang ko naman ang kamay sa daan dahil napansin ko ang kung ano sa sahig. Nang humakbang pa ako nang ilan, unti-unti ko nang naaninag kung ano ito, dulot na rin ng liwanag na papalapit sa pwesto namin. 'Yong kamay ng bangkay na nasa harapan namin ay biglang nawala na para bang may humila rito. Dahil doon, humanda na kaming tatlo.

"Get out," a voice permeated the lab.

It was Nirvana's. Nagpakita ako sa kaniya pero agad din akong napapikit nang bigla na lang siyang umatake sa akin gamit ang isang kutsilyo. Naimulat ko ang isang mata pagkatapos nang ilang saglit dahil hindi ko naramdaman ang pagbaon ng patalim sa mukha ko. Pero halos hindi ako makahinga dahil sa lapit ng kustilyo sa mata ko. Muntikan na niya akong mapatay!

𝗗𝗔𝗥𝗞 𝗦𝗛𝗔𝗗𝗢𝗪 𝗔𝗖𝗔𝗗𝗘𝗠𝗬: The School Of AssassinsWhere stories live. Discover now