ep (19) zg

511 19 0
                                    

ေအာက္အီးအီးအြတ္!

ညေနခင္းအခ်ိန္ခါသမယတစ္ခုမွာ ေအာင္ဗလတင့္ေမာင္တို႔အိမ္ေရ႔ွေလးဟာလူမ်ားရႈပ္ရွက္ခတ္၍ မီးခိုးတလူလူ ဖုန္တလံုးလံုးျဖင့္စည္ကားေနသည္။

အေၾကာ္သယ္ႀကီးလက္လည္ေအာင္မေရာင္းရေလတာေၾကာင့္ ခ်ဲေရာင္းတဲ့ရွမင္းဟာဝိုင္းကူရင္းဝိုင္းစားရင္းျဖင့္ ကူညီေနသည္။ ႏိုႏိုးတို႔ဆိုင္မွာလည္း လူမ်ားႀကိတ္ႀကိတ္တိုးေနသျဖင့္ ဇိုက္ေရာႏိုႏိုးေရာ ပေထာ္ပါလံုး၀နားမေနရ၊ အားမေနရ။

အိမ္ေရ႔ွမ်က္ေစာင္းထိုးျခင္းဝိုင္းဟာလည္း ဆဲသံတလူလူျဖင့္ အႀကိတ္အနယ္ယွဥ္ၿပိဳင္ခတ္ေနၾကသည္။

ဒီ့ေတာ့အိမ္ကလူႏွစ္ေယာက္ကသနားစရာ။

သူတို႔မွာျခင္းလည္းခတ္ခ်င္ ဆိုင္မွာလည္းအလုပ္မ်ားျဖစ္ေနတာမို႔ လုပ္သာလုပ္ေနရတယ္ မ်က္ႏွာေတြကသိပ္မလန္းခ်င္။ ေအးေလ ဇိုက္ကဘယ္လိုပဲလူႀကီးပံုစံနဲ႔ေနေန ၁၈ႏွစ္သာသာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေပမဟုတ္ပါလား။ ႏိုႏိုးေပးသြားေစခ်င္ေပမယ့္လည္း ဒီမွာတစ္ေယာက္တည္းဆိုင္ထိုင္ဖို႔က ႏိုႏိုးတက္ႏိုင္တဲ့ဟာမဟုတ္ေတာ့ သနားေနရံုသာတက္ႏိုင္သည္။

"ကိုႀကီးပေထာ္ေရ ၀က္သားေထာင္းတစ္ပြဲထုပ္သြားမယ္"

" ကိုဇိုက္ ဝက္ေထာင္းတစ္ပြဲပါဆယ္"

"ေအး"

အသံသံုးခုဟာ တစ္ဆင့္ခ်င္းဆက္တိုက္ထြက္လာၿပီးေနာက္မွာ ႏိုႏိုးဟာ၀က္သံုးထပ္သားအပိုင္းတစ္ခုကိုအျမန္ယူ၍ ပါးပါးလွီးေလးရသလို ဇိုက္ကလည္းေထာင္းလက္စေျပာင္းဖူးကို အရိွန္တင္၍ခပ္သြက္သြက္ေထာင္းေလသည္။

"ပြိုင့္ 8! "

ျခင္းခတ္ေနတဲ့ဝိုင္းက ၪီးကိုႏိုင္ရဲ့အမွတ္ေအာ္သံအဆံုး ဇိုက္လက္ေလးတုန္သြားတာကိုႏိုႏိုးျမင္လိုက္ပါေသးသည္။ ရယ္လည္းရယ္ခ်င္ ရယ္လည္းမရယ္ရက္တာမို႔ ႏိုႏိုးအလုပ္ေတြၿပီးေအာင္ျမန္ျမန္ဝိုင္းလုပ္ေပးရံုသာ။

"ပေထာ္ဒီမွာ ေျပာင္းဖူးေထာင္း'5'ပြဲပါဆယ္ရၿပီ၊ ႏိုးကိုယ့္ကိုဝက္သားလွီးထားတာေပးေတာ့"

ရင်ခုန်သံအနီးဆုံး (ရင္ခုန္သံအနီးဆံုး)Where stories live. Discover now