ep (29) zg

349 22 4
                                    


"သားေလး ဆန္ျပဳတ္ေလးနည္းနည္းေတာ့ေသာက္ပါသားရယ္ ေနာ္~"

ႏိုႏိုး ေမသြယ့္ကိုအားနာေပမယ့္ ႏိုႏိုးကခုခ်ိန္ဘယ္လိုစားလို႔၀င္မွာလဲ။ ဇိုက္ကဘယ္မွာလယ္လိုဒုကၡေတြခံေနရမွန္မသိ ဘယ္လိုအခက္အခဲေတြႀကံဳေနရမွန္းမသိတဲ့အခ်ိန္မွာ ႏိုႏိုးလည္းဘာမွမစားႏိုင္ပါဘူး။

၅ရက္ရိွၿပီ၊ ဇိုက္ေပ်ာက္တာဒီေန့နဲ႔ဆို ၅ရက္ေတာင္ရိွေနၿပီ။ ေမသြယ္နဲ႔ေမေမေျပာေတာ့ ရွာေနတယ္တဲ့၊ ႏိုႏိုးေတာ့မယံုပါဘူး ရွာလည္းတာဝန္အရပဲရွာၾကမွာ သူတို႔ႏိုႏိုးလူကိုေသခ်ာရွာမွာမဟုတ္ဘူး။ ႏိုႏိုးလူကႏိုႏိုးရွာမွပဲေတြ့မွာ။ သူက~ သူကႏိုႏိုးေခၚမွထြက္လာမွာ။

"ေမသြယ္သားကိုခ်စ္လားဟင္"

"ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲသားရယ္ ႏိုႏိုးကိုေမသြယ္ ေမသြယ့္သားနည္းတူခ်စ္ပါတယ္ အခုလိုေမသြယ့္ေျမးေလးကိုလြယ္ေပးထားရေတာ့ ပိုၿပီးေတာင္အခ်စ္ပိုရတာ ႏိုႏိုးေလးယံုပါေနာ္"

   သြယ္သြယ္ခင့္ဆိုတဲ့ကြၽန္မက ခ်စ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးဆိုတဲ့ကေလးေလးကို ကိုယ့္သားဇိုက္ထက္မပိုရင္ေနမယ္ ဘယ္ေတာ့မွအခ်စ္ေတြမေလ်ာ့ခဲ့ပါဘူး။ ငယ္ငယ္ထဲကအေနေအးလြန္းတဲ့ဇိုက္ထက္ ႏိုႏိုးေလးနဲ႔ပဲပိုထိေတြ့၊ ပိုလက္ပြန္းတတီးေနခဲ့ရတာ သြယ္ဒီကေလးကိုမခ်စ္ပဲေနပါ့မလား။ အခုေျမးေလးကိုလြယ္ထားဆိုတာသိေတာ့ သြယ့္မွာကိုယ့္သားဂရုစိုက္သလို လိုက္ၿပီးဂရုစိုက္ေပးရသည္။

ကိုျမေမာင္ေျပာသလို နင့္သားျပန္လာမွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သြယ္မယံုပါဘူး။ ယံုလည္းမယံုပါရေစနဲ႔။   ေတြးရင္းသြယ္သြယ္ခင့္မ်က္ရည္လည္လာရျပန္သည္။ ကိုယ္ေတာင္ဒီေလာက္ျဖစ္ေနမွေတာ့ ႏိုႏိုးကို ကိုျမေမာင္ေျပာသလို မေျပာျပရဲပါဘူး။ ေတာ္ၾကာစိတ္လိုက္မာမာနဲ႔တစ္ခုခုလုပ္ျပစ္လိုက္ရင္ သားျပန္လာေတာ့ဒီအေမဘယ္လိုမ်က္ႏွာျပရမလဲ။

"ေမသြယ္သားကိုခ်စ္တယ္ဆို သားကိုေခ်ာင္းခ်ိဳျပန္ပို႔ေပးပါ၊ သားဇိုက္ကိုသြားရွာမယ္"

၀မ္းနည္းငိုခ်င္လာတဲ့စိတ္ကိုတင္းၿပီး သြယ္ သားႏိုႏိုးကိုၿပံဳးပဲျပမိသည္။ အခုခ်ိန္စကားဟရင္ေသခ်ာေပါက္ငိုမိေတာ့မွာ

ရင်ခုန်သံအနီးဆုံး (ရင္ခုန္သံအနီးဆံုး)Where stories live. Discover now