ရင်ခုန်သံအနီးဆုံး (ရင္ခုန္သံအနီးဆံုး)

ep (22)

ကုတင်တစ်ခုပေါ်ဖဲမွှေ့ယာမဟုတ်တဲ့ သင်ဖြူးဖျာချောတစ်ချပ်သာခင်းထားသည်။ ထိုအိပ်ယာပေါ်တွင်တော့ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးနဲ့ ဖက်လုံးတစ်လုံးရယ် စောင်ပါးလေးနှစ်ထည်ရယ်ပဲရှိသည်။ နေ့လည်ခင်းဘက်တောင်မှ မှောင်ပျပျအခန်းငယ်သည် ထိုအခန်းထဲမှာရှိတဲ့လူအဖို့ မဟုတ်တာလုပ်ရန်ပိုပြီးတွန်းအားပေးသယောင်ယောင်။

"ဇိုက် အ!"

နိုနိုးနှုတ်ခမ်းကို အလျင်စလိုကြီးမဟုတ်ဘဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းကိုက်ဖဲ့နေသူက အောက်ကနေပုဆိုးထဲလက်နှိုက်နေသေးသည်။ နိုနိုးရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ဇိုက်ရဲ့ခါးပေါ်မှာပေမယ့် မြဲမြံတည်ငြိမ်နေတာတော့မဟုတ်။ လှုပ်ရွနေခြင်းဟာ ဇိုက်ရဲ့အထိတွေတွေကိုတအားကြောက်နေလို့ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။ ဘယ်လိုပဲရေလာမြောင်းပေးလုပ်နေနေ ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံကို မကြောက်ဖူးလို့ချီးစားပြောရင်တောင် ချီးကြိုက်လို့လို့နိုနိုးမှတ်ယူလိုက်မည်။

လည်ပင်းပေါ်ရောက်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေဟာ နိုနိုးခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ကြက်သီးထဖို့လုံလောက်သည်။ သူ့ရဲ့တဟင်းဟင်းနဲ့ညည်းသံတွေကလည်း နိုနိုးနားထဲသို့အလုံးအရင်းနဲ့၀င်ရောက်လေတော့ နိုနိုးတွေးမိတာ နိုနိုးခန္ဓာကိုယ်တစ်ကိုယ်လုံးအဖုအထစ်တွေဖြစ်နေပြီလားလို့လေ။ အောက်ကနှိုက်နေတဲ့လက်က အတွင်းခံဝတ်ထားတဲ့နိုနိုး မက်မွန်သီးနှစ်လုံးပေါ်ထိထိမိမိဆုပ်ကိုင်လာတော့ နိုနိုးခန္ဓာကိုယ်ကအပေါ်ကိုပင့်ပင့်တက်ပြီး ထိုလူ့ဗိုက်နဲ့သွားသွားပွတ်တိုက်သည်။

"ဟင်း~ အာ့! နာ~ ဟင်း~"

"နိုနိုး ခနကြွ"

နိုနိုးဇိုက်ပြောတဲ့အတိုင်း ကိုယ်ကိုကြွပေးလိုက်တော့ လုံချည်အကွက်လေးက တာ့တာ့ပြသွားသည်။ ဘယ်လိုနည်းနဲ့ပစ်ထုတ်လိုက်လို့ နိုနိုးလုံချည်ကကိုရီးယားကားဆန်ဆန်လွင့်ရသည်လဲ။ ဗီဒိုလက်ကိုင်မှာချိတ်နေတဲ့ နိုနိုးလုံချည်ကလက်ပြနှုတ်ဆက်တော့ နိုနိုးအံကြိတ်လိုက်မိသည်။ သေချာတယ် လုံး၀ကိုသေချာတယ်။