True Love Always Win

Chapter 21

Naiinis na akong naghahanap ng coat ko na dapat ay susuotin ko ngayon. Halos haloghugin ko na ang buong dressing room ko at wala parin ang coat ko. Nasan na ba iyon?

Nang di na makatiis dahil late na ako, bumaba na ako at nagtanong sa pinay naming kasambahay.

"Manang nakita niyo po ba ang pang tuesday coat ko?" Tanong ko sa kusina.

"Wala po akong nilabhan, pero may ibang coat po akong nalabahan," Magalang naman na sagot niya.

Napapikit ako sa subrang inis na ng may naalala. "Manang akin na po ang coat na iyon,"

"Sige po ma'am, saglit lang at kukunin ko,"

Hinintay ko si manang kaya sinimulan ko nalang muna kumain, napakagat labi ako. Magisa nanaman akong kakain, paano ba naman kasi ayaw akong sabayan ng mga kasambahay namin dahil iyon daw ang utos ni Lola Astrid. Kahit na ganun si Lola miss ko na siya, miss na miss ko na silang dalawa ni Lolo. Napabuntong hininga nalang ako at tinapos na ang pagkain kung halos diko pa nagagalaw.

"Pasensya na po ma'am natagalan, plinatsa ko pa po kasi," Saad ni Manang.

Ngumiti ako sakaniya, "Salamat manang,"

Umakyat muli ako para makapaghanda na papuntang trabaho. Paano na ito? alangang coat niya nanaman ang gagamitin ko. Nakakainis naman! Bumaba ako para pumunta na sa trabaho at may tatanongin sa mga kasambahay.

"Manang, diba po pumunta rito nung isang araw si Doc gag-Vienna?" Saad ko.

"Ah oho ma'am, diba nga po..." Masayang saad ng isa at ang iba naman ay napahagikgik.

Umirap ako, alam ko kung ano ang iniisip nila. "Pwedi ko bang makuha yung number na iniwan niya?" Tanong ko.

Hindi ko kasi talaga alam kung anong sadya nanaman ng gagong yun sa akin at hinahanap ako, inaya kasi ako ni Ate Lavander na magshopping kaya sumama ako. Tumawag pa sa akin nun si Kew na ikinagulat ko.

"Ahhh Doc!" Bungad niya sa akin.

"Why Kew? Is there something wrong about our patience?" Kabadong saad ko.

"No Doc," She said and giggled, "Doctor three H was here, he's finding you,"

I roll my eyes, "Tell to him I'm not in duty." I said and ended the call.

I and Ate Lavander shop in our favorite boutique. We finished fitting our choose clothes and we are about to pay it when suddenly my phone rang. It was Manang our Mayordoma here in London.

"Yes manang?"

"Ah, pasensya na po sa abala ma'am. Si Doc Vienna po andito, hinahanap kayo," Magalang na saad niya.

Napairap nanaman ako, ano ba ang problema ng gagong iyon? Gash! shopping na nga lang ang ikinasasaya ko ngayon, may sisira pang gago.

"Pakisabi nalang manang I'm with my..." I cut off because Ate Lavander suddenly scream.

"Boy!" Ate Lavander greet her friend.

"Friend," I continue and ended a call.

Ate Lavander approach me, "Magbayad na tayo tapos umuwi ka na, hindi ka rin mag-eenjoy minuminuto ang tawag mo! Jusko! Janine, bumawi ka sakin nextweek!"

I roll my eyes, "Fine let's go,"

I have no choice, I think I need to go home now, it's late na rin naman kasi. I drive my car to my grandparents house. I was lazily walking with paper bags on my hand. One of our maid approach me to get the paperbags on me but I shake my head.

I was about to climb our stairs but I stop when I feel someone looking at me with a anger. I look around to see kung meron nga, at oo meron nga. Bigla akong kinabahan dahil nagtama ang mga mata namin, muka pang galit ang mata niya. Napahinto ako at napatitig lang sakaniya.