True Love Always Win

Chapter 22

"You will be okay, sweety." I said to the kid who have a dengue.

She was keep crying because of the bag of blood, kailangan niya kasing masalinan ng dugo. Lumabas ako sa kuwarto niya ng tumigil na itong kakaiyak. Umupo ako sa bench sa hallway at napatulala nalang ako, naramdaman ko nanaman kasi ang pagod.

Naramdaman ko na may umupo sa tabi ko at dahil naamoy ko na ang panglalakeng amoy niya, kilala ko na ito. Pero imbis na umalis sa tabi niya nanatili ako dito, hindi ko na kaya. Pagod na talaga ako sa araw na ito.

"Be my date later," Saad nito.

Pagod akong humarap sakaniya. "I'm going somewhere later,"

He raise his eyebrow, "Your alone?"

I shake my head, "I'm with Josh,"

"Doctor, Josh Lee Quarit?"

I nod as a answer.

"Your boyfriend, the one from restaurant, right?" He asked in serious that make me more nervous.

"He is not my boyfriend, and yeah he is the one who take me home," I said and roll my eyes.

"He's courting you," I don't know if he ask or it is his statement.

I roll my eyes again, "No asshole, he is just my friend,"

Tumayo ako at nakaramdan ng pagkahilo kaya naman tumigil muna ako at pinikit ang mata. Pagmulat ko nasa harap ko na si James at naka-alalay sa akin.

"Are you okay?" He asked and I can see the worried past by his green eyes before turning to a serious again, "Don't go later, just rest, Grace."

I shake my head and smile, "I don't break a promise,"

Nasa parking lot na ako ng tumawag ako kay Josh kung matutuloy pa ba kami, dahil mukang susundin ko ata ang sinabi ni Doc gago na hindi na ako pumunta at magpahinga nalang dahil ang bigat ng pakiramdam ko.

DocbembieJosh

("Ay nampucha Janine, nakalimutan ko! On duty pala ako,") Agad na sabi ni Josh.

"It's fine, I'm also not feeling well," I said weakness.

("Huh? hoy magpahinga ka nalang! hayaan mo na yung party na yun, basta pahinga ka nalang. Kung may kailangan ka, tumawag ka lang kay Ate Lavander,")

"No worries, I'm fine Josh. I have to go, continue your duty," I said and ended the call.

I was about to drive home when my phone ring. I look at it again and saw the caller name. I smile as I answer it, we are both busy but we never lost a communication.

Doc Kiana

("Hi sis!") Masayang bati nito kaya napangiti pa akong lalo.

"Hello my sissy!" I greet also.

("Hoy Janine! kelan ka uuwi? ha?! may balak ka pa bang umuwi?") Rinig ko namang saad ni Dave sa kabilang linya. Magkasama pala sila.

"OmyGod! did I heard a charcoal talking?" I said teasing him.

("Tangina mo Janine!") Halata ang inis sa boses ni Dave. Natawa naman kaming pareho ni Kiana.

"O, bakit kayo napatawag?" Saad ko ng makabawi sa pagtawa.

("Bawal ba?") Ani naman ni Dave kaya napairap ako.

("Shh,") Rinig kung suway ni Kiana. ("Kasi ano sis, nagplaplano na kami ng kasal namin this year, iuupdate kita para makauwi ka,")

Umirap ako, pero napangiti rin. Ang tagal na nilang dalawa, akalain mo yun, sila rin pala sa huli. "Okay, uuwi ako para sa kasal niyo,"

Napatili si Kiana, ("Recorded yun!") Saad naman ni Dave.