True Love Always Win

Chapter 29

🤭

Tahimik akong pinagmamasdan ang condo ni James dito sa London. Inaya niya kasi akong magdinner at nagluto daw siya ng kakainin namin. Sinundo niya ako kanina sa hospital kasi hindi ko alam kung saan ang condo niya. Nasa kusina siya ngayon, inaayos ang lamesang pagkakainan namin.

Naglakad ako patungo sa kusina, tumayo ang sa tapat ng highchair. Sa pwesto ko ay nakikita ko kung paano niya inaayos ang mga plato at napkin's sa mesa. Napangiti tuloy ako ng tumingin siya sa akin.

"May bahay kayo dito, diba? bakit dito ka sa condo mo naninirahan?" Takang tanong ko.

"Ang boring sa bahay, masyadong malaki at malawak," Tamad niyang sagot.

Napataas ako ng kilay, "Ang sabihin mo, hindi ka makauwi ng mga babae mo dun. Dito pwedi anytime,"

Tumingin ng seryoso si James sa akin na nagpalunok sa akin dahil mas lalo pa akong kinabahan.

"Hindi ako nagdadala ng babae dito, ikaw palang." Saad namin nitong nagpabilis pa ng tibok ng puso ko.

"Let's eat," Saad niya at pinaghila pa ako ng upuan, tumango nalang ako at dahan-dahan na lumapit sa mesa.

"Then, why did you bring me here?" Kahit na kabado hindi ko parin mapigilan ang pagtataray.

Napangisi siya, "It's simple, because you are my fiancé,"

Umirap ako at humalikipkip bago pinanood ang pag-iiwa niya sa steak ko. "Really? Am I? why I didn't know,"

Umangat ang tingin niya sa akin, ibinalik niya ang plato ko sa harap ko na nahiwa na ang steak. Napangisi ulit siya.

"Really, you didn't know? how bad, everyone know that you are my fiancé but you..." He said and shake his head.

I pouted, "I'm not yet wearing a engagement ring so your not my fiancé,"

James look at me and smirk, that make me more nervous! "If you already wearing our engagement ring, the pretending will be end,"

"Huh?" I said shock. What are he saying? What pretending that will end?

I was surprise when he stand up and carry his chair to close in me. He put his chair beside me, I was about to standing up because I can't calm my heart anymore, it was so fucking loud and fast beating. But James held my trembling hands. He brush it with his thumb that make me calm, make my heart beat slowly back in normal beating.

I'm surprise again when he slowly lift my one hand and put it in his heart. I swallow as I feel his heart beat,we are same. Parehas kami! parehas kami na mabilis at malakas ang tibok ng puso. He let my hand still in his chest, he caress my face and slowly give me a kiss in my temple.

"Let's stop pretending, Grace. Let's take it serious, let take it officially," He said that make shock.

Oh God! What is this all about? Is he kidding me? Pinagtritripan niya ba ako?

"Your smart, Grace. I know you already know what I wanted to say," He continue.

Napayuko ako at napakagat sa labi ko bago ibinaba ang kamay ko at paglaruan ito. Kabado ako, hindi ko alam ang gagawin at sasabihin ko. Nanlalamig at namamawis na ang kamay ko. Nagpakawala siya ng malalim na hininga bago hinawakan ang kamay ko para pakawalan sa ginawa kung pananakit na sa sarili ko. Napaangat ako ng tingin sakaniya.

"James..." Naluluha kong saad.

Nakita ko ang pangamba sa mga mata ni James at ng tumulo na ang mga luha ko agad na pinunasan ito ni James at hinila ako para yakapin.

"I love you..." Bulong niya habang hinahagod ang likod ko. Mas napahagulgul pa tuloy ako dahil sa gulat at saya. He just said, that he love me.

"I-i love you..." Saad ko kahit na umiiyak. Ramdam ko ang pagkatigil ni James at nagulat nalang ako ng maramdaman ko na ang mga labi niya sa labi ko.