ថ្ងៃថ្មីក៏បានមកដល់ជាមួយរូបរាងរបស់អ្នកកម្លោះផាកជាមួយវ៉ាលីរបស់ខ្លួនដែលកំពុងអូសចុះមកខាងក្រោមដើម្បីតម្រង់ទៅឡានរបស់ខ្លួនដែលកំពុងចតរង់ចាំនៅខាងក្រៅ... សម្លេងមួយក៏បានបន្លឺឡើងពីជ្រុងមួយនៃបន្ទប់...
"អ្នកណាគេន៎???" ណាមជុន
"ព្រឹកនេះដូចជាមានផ្ការីកនៅដែលដុះនៅក្នុងផ្ទះរបស់យើង" ជីន
"ផ្កានោះមានក្លិនក្រអូបឡើងចង់ឈ្លក់" យ៉ុងគី
"ខ្ញុំមានជម្ងឺ Allergy ភ្លាមៗយ៉ាងមិចទេ..." ថេយ៉ុង
"កុំបញ្ឈឺខ្ញុំ..." ជីមីន
" ឯងចង់ទៅប្រទេសណា???" ជេហូប
"មិនដឹងទេ... តែត្រូវជិះយន្តហោះអស់៥ម៉ោង..." ជីមីន
"ឯងមិនមែនមិនដឹងទេតែឯងមិនប្រាប់..." ថេយ៉ុង
"នេះម៉ោង៨ព្រឹកហើយ... ខ្ញុំត្រូវទៅក្រុមហ៊ុនមួយសន្ទុះទើបត្រូវទៅប្រលានយន្តហោះ" ជីមីន
"ទៅក្រុមហ៊ុន??? បងត្រូវហោះហើរពេលណា???" ជុងគុក
"ម៉ោង៧យប់... អញ្ចឹងនៅសល់ពេលខ្ញុំចង់ទៅក្រុមហ៊ុនធ្វើការសិនជាជាងទៅអង្គុយអត់ប្រយោជន៍នៅប្រលានយន្តហោះ... " ជីមីន
"ជីស៊ិន... ឯងមកនេះបន្តិចមក" ជីន
"បាទអ្នកប្រុស... តើអ្នកប្រុសមានបញ្ហាអ្វីមែនទេ???" ជីស៊ិន
"គេចង់ទៅណា???" ជីន
"អ្នកប្រុសទៅប្រទេស..." ជីស៊ិននិយាយមិនទាន់ចប់ផងសម្លេងរបស់ចៅហ្វាយរបស់ខ្លួនក៏បានស្រែកមកពីខាងក្រៅ
"ទៅៗជៀសវាងចៅហ្វាយរបស់ឯងសម្លាប់ឯងចោល" ជេហូប
"មែនហើយ" ណាមជុន
"ពេលទៅក្រៅប្រទេសជួយមើលចៅហ្វាយឯងផងណា" ថេយ៉ុង
"បាទអ្នកប្រុស" ជីស៊ិននិយាយចប់ក៏ដើរចេញទៅ...
--------------------
ម៉ោង០៦:១០នាទីល្ងាច
[ ... Incheon Airport ... ]
"អ្នកប្រុស" ជីស៊ិន
"មានការអីជីស៊ិន" ជីមីន
"ហេតុអីអ្នកប្រុសចង់ទៅទីនោះ??? ឬនោះជាប្រទេសរបស់អ្នកនាងម្នាក់នោះ???" ជីស៊ិន
YOU ARE READING
CEO ម្ចាស់ស្នេហ៍ [-ចប់-]
Romance"បងមិនខ្វល់ថាថ្ងៃក្រោយអូនមានជម្ងឺឈឺស្កាត់យ៉ាងណាក៏បងព្រមនៅក្បែរថែរក្សាអូនហើយនិងមើលថែអូន ទុកអូនឲ្យដូចជាព្រះនាងម្ចាស់របស់បងតរៀងទៅ..." ជីមីនបុរសសម្ដីផ្អែមកំពុងនិយាយទៅកាន់នារីម្នាក់ដែលកំពុងអង្គុយផ្អែកស្មាខ្លួននៅពេលដែរអ្នកទាំង២កំពុងអង្គុយមើលថ្ងៃរៀបនិងលិចន...