"នេះជាវ៉ាលីរបស់លោកស្រី" អ្នកបំរើ
"យកវាទៅចង្ក្រានបាយទៅ..." លីលី
"ចាសលោកស្រី..." អ្នកបំរើ
"ក្នុងនោះមានរបស់អី???" ជីមីន
"របស់បងមិនដែលញុាំនិងមិនចូលចិត្ត" លីលីនិយាយចប់ក៏ដើរសំដៅទៅចង្ក្រានបាយជាមួយអ្នកបំរើដែលដើរទៅមុននេះ...
-------------------
២ខែក្រោយមក"អូនចង់ទៅណា???" ជីមីនក្រោកពីគេក៏ឃើញនាងក្រមុំស្លៀកពាក់យ៉ាងស្អាតរួចទៅហើយ
"អូនចង់ទៅផ្សារ" លីលី
"ផ្សារ??? នៅផ្ទះខ្វះអីអូនប្រាប់មេកាបានហេតុអីត្រូវចេញទៅក្រៅខ្លួនឯង??? " ជីមីន
"អូនចង់ទិញរបស់ញុាំ... នៅផ្សារកូរ៉េគ្មានរបស់ដែលអូនត្រូវការទេ..." លីលី
"ចង់ទៅផ្សារខ្មែរទៀតហើយមែនទេ??? ដឹងថាលើកមុនអូនទៅស្ងាត់ៗបងបារម្ភប៉ុណ្ណាទេ???" ជីមីន
"បារម្ភធ្វើអីអូនមានកើតអីឯណា???" លីលី
"យប់មិញបងសុបិន្តអត់ល្អទេចឹងកុំទៅអី" ជីមីនដើរមកឱបនាងក្រមុំពីក្រោយជាការអង្វរកុំឲ្យនាងទៅតែនាងក្រមុំបែរជាបេះដៃអ្នកកម្លោះចេញរួចក៏បែរមកចាប់ថ្ពាល់អ្នកកម្លោះវិញ
"បើមិនទុកចិត្តបងអាចឲ្យអ្នកការពារទៅជាមួយអូនឲ្យច្រើនៗទៅល្អទេ???"
"បាន... បងឲ្យឡាន២ទៅជាមួយអូន..." ជីមីន
"ហ៊ឹម... អូនចេញទៅហើយលោក CEO ផាក" លីលីក៏ដើរចេញទៅទាំងទឹកមុខមិនសប្បាយចិត្តជាមួយនិងមនុស្សដើរតាមច្រើននាក់
"លីលី... កើតអី???" ថេយ៉ុង
"ខ្ញុំមិនអីទេ... បងប្រុសថ្ងៃនេះចង់ទៅណាទាំងព្រឹក???" លីលី
"បងមានកាលវិភាគត្រូវថតនៅ៩ដូច្នេះត្រូវទៅពេលនេះទើបទាន់... ចុះអូនឯងចង់ទៅណានិង??" ថេយ៉ុង
"ខ្ញុំចង់ទៅផ្សារតែលោក CEO ផាកហាមមិនចង់ឲ្យខ្ញុំទៅនោះទេ... ពេលដែលគាត់ឲ្យខ្ញុំទៅគឺមានអ្នកការពារច្រើនណាស់" លីលី
"កុំខឹងអី... អូនឯងកំពុងមាន baby... ការពារបន្តិចមិនជាបញ្ហាទេ" ថេយ៉ុង
BINABASA MO ANG
CEO ម្ចាស់ស្នេហ៍ [-ចប់-]
Romance"បងមិនខ្វល់ថាថ្ងៃក្រោយអូនមានជម្ងឺឈឺស្កាត់យ៉ាងណាក៏បងព្រមនៅក្បែរថែរក្សាអូនហើយនិងមើលថែអូន ទុកអូនឲ្យដូចជាព្រះនាងម្ចាស់របស់បងតរៀងទៅ..." ជីមីនបុរសសម្ដីផ្អែមកំពុងនិយាយទៅកាន់នារីម្នាក់ដែលកំពុងអង្គុយផ្អែកស្មាខ្លួននៅពេលដែរអ្នកទាំង២កំពុងអង្គុយមើលថ្ងៃរៀបនិងលិចន...