១សប្ដាហ៍កន្លងផុតទៅ
"ទីបំផុតយើងអាចមកផ្ទះគេងលើគ្រែទន់ៗរបស់យើងហើយ" ជេហូប
"សូម្បីសាឡុងក៏ស្រួលអង្គុយដែរ..." ថេយ៉ុង
"អ្នកទាំង២ដូចជាយ៉ាប់ម្លេះ???" ណាមជុន
"បងឯងអាចឈ្នះក្ដីដ៏ធំមួយបងឯងមិនយល់ពីអារម្មណ៍ដែលពួកយើងធ្វើ project រួចទេ" ថេយ៉ុង
"យើងធ្វើរឿងក្ដីក៏ពិបាកដែរ... មិនមែនគ្រាន់តែអង្គុយវត្ថុតាងធ្លាក់មកឯណា" ណាមជុន
"មួយរយៈនេះយើងឃើញឯងញឹកញាប់ណាស់... ពិសេសម៉ោងព័ត៌មាន" ជីន
"ខ្ញុំនៅក្នុង TV សង្ហារទេ??? តែប្រហែលមិនសង្ហារទេព្រោះខ្ញុំមិនសូវបានគេងផង... បងឯងមើលនៀកមុខខ្ញុំមានស្នាមមុនមួយគ្រាប់ធំណាស់" ណាមជុន
"ឯណាផាកជីមីន???" យ៉ុងគី
"គេទៅទទួលលីលីមកពីមន្ទីរពេទ្យហើយ" ថេយ៉ុង
"ឯងស្លក់ដល់ហើយនៀក" ជីន
"ខ្ញុំគួរតែបិទម៉ាស់ឲ្យច្រើន... មិនអញ្ចឹងទេខ្ញុំប្រាកដជា..." ថេយ៉ុង
----------------
*ក្រាក... ក្រឹប...*
"អូនសម្លាញ់... ផាកជីមីនរបស់អូនមកដល់ហើយ" ជីមីន
"បងមកហើយ??? ចាំបន្តិច... នៅទីនោះហើយ... អូនលាបក្រេមបន្តិចសិន... មុខអូនស្លេកណាស់" លីលី
"អូនមិនទាន់រៀបចំខ្លួនទេ???" ជីមីន
"គ្រូពេទ្យឲ្យអូននៅមួយរយៈទៀត... តែអូនមិនចង់នៅទេ... បើនៅផ្ទះមានសួនខាងក្រៅមើល" លីលី
"លោកផាក" គ្រូពេទ្យ
"លោកគ្រូពេទ្យ... ហេតុអីបានជាមិនទាន់ឲ្យលីលីចេញទៀត???" ជីមីន
"គឺ... កាលពីយប់មិញនេះក្រពះរបស់អ្នកស្រីធ្វើទុករហូតក្អួតចេញឈាមទើបព្រឹកនេះពួកយើងមិនទាន់អនុញ្ញាតឲ្យអ្នកស្រីចេញពីមន្ទីរពេទ្យបាន" គ្រូពេទ្យ
"អូនក្អួតចេញឈាម??? មិចក៏មិនប្រាប់បងឲ្យបានដឹង??? អូនចង់ឲ្យបងខឹងអូនមែនទេ???" ជីមីន
"ក្រែងព្រឹកមិញបងត្រូវធ្វើបទបង្ហាញមែនទេ??? អូនខ្លាចបងបារម្ភទើបមិនបានប្រាប់... ហើយបើបងខឹងអូនបងអាចដោះលែងអូនបានទេ???" លីលី
YOU ARE READING
CEO ម្ចាស់ស្នេហ៍ [-ចប់-]
Romance"បងមិនខ្វល់ថាថ្ងៃក្រោយអូនមានជម្ងឺឈឺស្កាត់យ៉ាងណាក៏បងព្រមនៅក្បែរថែរក្សាអូនហើយនិងមើលថែអូន ទុកអូនឲ្យដូចជាព្រះនាងម្ចាស់របស់បងតរៀងទៅ..." ជីមីនបុរសសម្ដីផ្អែមកំពុងនិយាយទៅកាន់នារីម្នាក់ដែលកំពុងអង្គុយផ្អែកស្មាខ្លួននៅពេលដែរអ្នកទាំង២កំពុងអង្គុយមើលថ្ងៃរៀបនិងលិចន...