"ឆាប់ក្រោកឡើង... ឆាប់ត្រលប់ទៅវិញទៅ..." ជីមីនដាស់នារីស្រស់ស្អាតដែលនៅក្បែរខ្លួនគេឲ្យឆាប់ក្រោក
"ចាស..."
"ប្រាក់ខ្ញុំនិងឲ្យគេបាញ់ចូលគណនីរបស់នាង..." ជីមីន
"ចាសអរគុណណាស់លោកអង្គនាយក..." នារីស្រស់ស្អាតនោះបន្ទាប់ពីរៀបចំខ្លួនរួចក៏ដើរចេញទៅ... ឯជីមីនក៏ព្យាយាមទាក់ទងទៅលីលីដែលបាត់ដំណឹងឈឹង
"បងហូបប៊ី... បងមានឃើញលីលីទេ???" ជីមីន
"អត់ទេ... ក្រែងជីសុីនយកនាងទៅផ្ទះមែនទេ??? ហើយចុះឯងនៅឯណា???" ជេហូប
"នាងមកក្រុមហ៊ុនកាលពីប៉ុន្មានម៉ោងមុន... ហើយយប់មិញខ្ញុំបាននាំស្រីម្នាក់មក office របស់ខ្ញុំរួចលីលីក៏មក..." ជីមីន
"ពួកយើងចាំជុំគ្នានៅផ្ទះទៅ... ចាំបងហៅអ្នកផ្សេងទៅ..." ជេហូប
"បាទ ..." ជីមីន
--------------------
០៦:១២នាទីព្រឹក
"មានរឿងអី??? នេះម៉ោងទើប០៦ព្រឹកទេ..." យ៉ុងគី
"ឯណាគីមថេយ៉ុង???" ជីមីន
"គេមានការថត ..." ណាមជុន
"នេះមានរឿងអី??? ហុឺយ... ងងុយណាស់..." ជីន
"លីលីបាត់ខ្លួនហើយ... នាងមិនស្គាល់អ្នកណានៅកូរ៉េនេះទេ"ជីមីន
"ហេតុអីបានបាត់???" ជីន
"យប់មិញបន្ទាប់ពីផឹករួចខ្ញុំបានស្រវឹងហើយ call រក... ហើយក៏មានអីៗនៅ office បន្ទាប់មកលីលីក៏បានទៅក្រុមហ៊ុន... ខ្ញុំមិនដឹងថានាងបានឃើញឬអត់ទេតែពេលនេះនាងមិនទាន់ត្រលប់មកវិញទេ... ហើយក៏ទាក់ទងមិនបានដែរ" ជីមីន
"ឯង!!!" ជីន
"ឯងឆ្កួតទេដឹងនៀក..." យ៉ុងគី
"ជុងគុកប្រញាប់ឲ្យកូនចៅឯងរកនាងទៅ" ណាមជុន
"នាងត្រូវចាប់ផ្តើមលេបថ្នាំប្រឆាំងនិងដុំឈាមមួយនោះហើយ... ហើយនាងនៅឯណា ..." ជីមីនក៏យកដៃទាំង២មកជ្រោងសក់របស់ខ្លួនទាំងសភាពធុញថប់ជាខ្លាំង
|•គ្រឺង... គ្រឺង...•|
"យ៉ាងមិចហើយ???" ជុងគុក
"មានគេរកឃើញហើយចៅហ្វាយ... អ្នកនាងម្នាក់នោះកំពុងនៅក្រោមស្ពាននៅមាត់ទន្លេហាន"
YOU ARE READING
CEO ម្ចាស់ស្នេហ៍ [-ចប់-]
Romance"បងមិនខ្វល់ថាថ្ងៃក្រោយអូនមានជម្ងឺឈឺស្កាត់យ៉ាងណាក៏បងព្រមនៅក្បែរថែរក្សាអូនហើយនិងមើលថែអូន ទុកអូនឲ្យដូចជាព្រះនាងម្ចាស់របស់បងតរៀងទៅ..." ជីមីនបុរសសម្ដីផ្អែមកំពុងនិយាយទៅកាន់នារីម្នាក់ដែលកំពុងអង្គុយផ្អែកស្មាខ្លួននៅពេលដែរអ្នកទាំង២កំពុងអង្គុយមើលថ្ងៃរៀបនិងលិចន...