ម៉ោង ២:៤៩នាទីល្ងាចនាងក្រមុំរាងស្ដើងកំពុងដើរមកយ៉ាងប្រញាប់ជាមួយនឹងកាតាបពណ៌ស្វាយនិងស្លៀកឈុតនិស្សិតតម្រង់មកកាន់កន្លែងកាហ្វេនៅក្នុងសាលា...
"សួស្ដីអ្នកនាងលីលី..." ជីមីនក៏លើកដៃរាក់ទាក់ទៅកាន់នាងក្រមុំដែលកំពុងឈរចំពោះមុខខ្លួន
"លោកគឺ... " លីលី
"ខ្ញុំជាជីមីនអ្នកលេងសារជាមួយអ្នកនាងនោះ" ជីមីន
"ក្រែងលោកនៅកូរ៉េមែនទេ??? ហេតុអីលោកមកខ្មែរ??? ហើយលោកមកពីពេលណា" លីលីអង្គុយចុះរួចក៏ចាប់ផ្ដើមសួរសំណួរមកកាន់អ្នកកម្លោះ
"សួរច្រើនបែបនេះខ្ញុំឆ្លើយមួយណាមុនទៅ???" ជីមីន
"លោកឆ្លើយមួយណាក៏បាន... អរគាត់គឺ..." លីលីក៏ក្រឡេកមើលទៅជីស៊ិនដែលកំពុងអង្គុយក្បែរអ្នកកម្លោះជីមីន
"ខ្ញុំគឺជីស៊ិនជាប្អូនប្រុសរបស់គាត់..."
"សួស្ដីខ្ញុំឈ្មោះលីលី... " លីលី
"អ្នកនាងស្អាតណាស់" ជីស៊ិន
"ចាសអរគុណ..." លីលី
"តោះទៅញុាំអីល្អទេ???" ជីមីន
"តែ..." លីលី
"តែអ្វី??? " ជីមីន
"ខ្ញុំមិនមានអ្វីជិះទេ... " លីលី
"កុំបារម្ភ... ខ្ញុំមានវិធីហើយ..." ជីមីន
---------------------------
#សារមន្ទីរជាតិភ្នំពេញ
"ហេតុអីក៏លោកមកទីនេះ???" លីលី
"ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកនាងនាំខ្ញុំមកទីនេះ... ខ្ញុំមានកិច្ចការត្រូវមើលវាបន្តិច... ហើយខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកនាងជួយខ្ញុំរឿងមួយ" ជីមីន
"បាន..." លីលី
"ឬកីបង... " ជីស៊ិន
"មែនហើយ" ជីមីន
"រូបនេះគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់" ជីស៊ិន
" រូបសំណាកនេះគឺបង្កើតឡើងនៅសតវត្សទី១២... វាពិតជាអស្ចារ្យណាស់ត្រូវទេ???" លីលី
"មែនហើយ... វាពិតជាគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ណាស់" ជីមីន, លីលីនិងជីស៊ិនក៏បានដើរមើលជុំវិញសារមន្ទីរជាតិនេះយ៉ាងយូររួចអ្នកទាំង៣ក៏ត្រលប់មក Apartment របស់អ្នកកម្លោះទាំង២ដោយសារលីលីត្រូវបានជីមីនសុំឲ្យជួយធ្វើរឿងខ្លះឲ្យខ្លួនព្រោះនាងក្រមុំយល់ដឹងច្រើនពីវប្បធម៌ផ្សេងៗនាសម័យបុរាណ...
YOU ARE READING
CEO ម្ចាស់ស្នេហ៍ [-ចប់-]
Romance"បងមិនខ្វល់ថាថ្ងៃក្រោយអូនមានជម្ងឺឈឺស្កាត់យ៉ាងណាក៏បងព្រមនៅក្បែរថែរក្សាអូនហើយនិងមើលថែអូន ទុកអូនឲ្យដូចជាព្រះនាងម្ចាស់របស់បងតរៀងទៅ..." ជីមីនបុរសសម្ដីផ្អែមកំពុងនិយាយទៅកាន់នារីម្នាក់ដែលកំពុងអង្គុយផ្អែកស្មាខ្លួននៅពេលដែរអ្នកទាំង២កំពុងអង្គុយមើលថ្ងៃរៀបនិងលិចន...