*ក្រាក... ក្រឹប...*
"អូនសម្លាញ់... ឲ្យបងសុំទោស..." ជីមីនគ្រាន់តែដើរចូលមកភ្លាមក៏ឈ្ងោកមុខសុំទោសនាងក្រមុំភ្លាម
"ហេតុអីបងត្រូវសុំទោសអូន???" លីលី
"បងដឹងថាអូនបានឃើញរឿងកាលពីយប់មិញ... បងបានញុាំស្រាជាមួយអ្នករាល់គ្នា... បងមិនដឹងថាខ្លួនធ្វើអីខ្លះទេកាលពីយប់មិញ... លីលី... ឲ្យបងសុំទោសពិតមែនណា..." ជីមីនបងអង្គុយក្បែរលីលីរួចក៏យកដៃទៅចាប់ដៃនាង
"បងចង់ធ្វើអី???" លីលី
"ដើម្បីជាការសុំទោស... បងឲ្យអូនទៅលេងខ្មែរមួយរយៈ... អូនសប្បាយចិត្តទេ???" ជីមីន
"បងនិយាយមែនឬនិយាយលេង???" លីលី
"មែន... បងមិនកុហកទេ... ហើយនេះចាត់ទុកជាកាដូរសម្រាប់អូន... តែ... " ជីមីន
"តែអ្វី???" លីលី
"តែបងចង់ឲ្យអូននាំអ្នកបំរើនិងអ្នកការពារទៅជាមួយខ្លះ" ជីមីន
"ឲ្យអ្នកបំរើម្នាក់និងអ្នកការពារម្នាក់... ព្រមទេ???" លីលីស្រាប់តែប្រែប្រួល ៣៦០ដឺក្រេភ្លាមៗ ហើយថែមទាំងភ្លេចថាខ្លួនកំពុងអន់ចិត្តនិងអ្នកកម្លោះផងដែរ
"ថែម១មុខ១ទើបបងព្រម..." ជីមីន
"អូខេ... យល់ព្រម... អូនស្រលាញ់បង... ប្រុសសង្ហារ..." លីលី
"អូ... អ្នកណាអោបខ្ញុំនិង... គួរឲ្យស្រលាញ់ដល់ហើយ... មើលទៅអូនគួរឲ្យស្រលាញ់បែបនេះតើបងដាច់ចិត្តបែកចិត្តពីអូនយ៉ាងមិចទៅ???" ជីមីនយកដៃអង្អែលខ្នងភរិយារបស់ខ្លួន...
"តើអូនអាចចេញទៅពេលណា???" លីលីក្រោកមកសួរស្វាមីខ្លួន
"ពេលអូនត្រៀមខ្លួនរួច" ជីមីន
"អូនគ្មានរបស់អីត្រៀមទេ... សម្លៀកបំពាក់នៅខ្មែរមានស្រាប់"
"អូនចង់ទៅលេងប៉ាម៉ាក់ក្មេងបងនិងបងថ្លៃបងដោយដៃទទេមែនទេ???" ជីមីន
"គាត់មិនចង់បានអីទេ..." លីលី
"អូនគេងបន្តិចទៅ... ពេលបងចេញពីធ្វើការបងនាំអូនទៅផ្សារទិញរបស់ផ្ញើពួកគាត់ល្អទេ???" ជីមីន
"បាន... តែអូនចង់ទៅថ្ងៃស្អែក... ព្រោះយន្តហោះហោះម៉ោង៧យប់ឯណោះ... " លីលី
YOU ARE READING
CEO ម្ចាស់ស្នេហ៍ [-ចប់-]
Romance"បងមិនខ្វល់ថាថ្ងៃក្រោយអូនមានជម្ងឺឈឺស្កាត់យ៉ាងណាក៏បងព្រមនៅក្បែរថែរក្សាអូនហើយនិងមើលថែអូន ទុកអូនឲ្យដូចជាព្រះនាងម្ចាស់របស់បងតរៀងទៅ..." ជីមីនបុរសសម្ដីផ្អែមកំពុងនិយាយទៅកាន់នារីម្នាក់ដែលកំពុងអង្គុយផ្អែកស្មាខ្លួននៅពេលដែរអ្នកទាំង២កំពុងអង្គុយមើលថ្ងៃរៀបនិងលិចន...