Ang Bespren Kong Amazona

Chapter 29

His first love..

matapos akong maihatid ni yhosh sa work ko ay ka-agad narin itong umalis para umuwi. deretso na'kong pumasok sa coffee shop kung saan sina akera na kasalukuyang nang busy

"pasensiya na late" bungad ko sakanilang dalawa. agad naman silang napangiti ng makita ako

"sakto lang ang pagdating mo lady avria" tambad naman sa'kin ni tristan. umalis nadin si akera para ihatid sa customer ang dala niyang dalawang caffe mocha

pumasok narin ako sa maliit na kwartong naka serve sa'min kung saan kami namamahinga tuwing walang customer. tinali ko na ulit ang buhok ko atsaka sinout ang pulang apron

nagsimula na ulit akong gumawa ng caffe na satingin ko malakas sa mga customer.

"avria kamusta na!" masayang tanong sa'kin ni akera. sumulpot ito mula sa likod ko

"walang pinag-bago gaga, ako dapat ang magtanong niyan sayo eh" sabi ko habang nakapukos parin ang paningin ko sa ginagawa ko

umupo naman siya sa tabi ko

"ito maraming nag-bago" aniya na marahan pang tumawa. may nag bago nga kay akera

lagi itong nalelate sa trabaho o kaya minsan hindi pa pumapasok. minsan nga lagi pang lutang. pero kahit na ganun siya parin 'yong akera'ng nakilala ko

tinulongan ako ni akera sa paggawa ng flavor nitong caffe na binibake ko. naagaw ng kwentas na suot-suot niya ang attention ko.  mukhang napansin naman niya iyon kasi hinawakan niya ito tsaka ngumiti

"maganda hindi ba?" tanong nito. ngumiti pa ito bago tiningnan ang kwentas na suot-suot niya

"bigay sa'kin ni mama 'to kaya sobrang special nito sa'kin"  nakangiting aniya. pinasadahan ko naman iyon ng tingin

wala siyang pinagkaiba sa kwentas na binigay sa'kin ni tita rafa na aniya ay kay mama raw ang kwentas na'yon. nginitian ko lang din si akera.

"btww ang dayaa mo! ngayon mo lang sinabi sa'kin na matagal na pala kayong wala nong bf mo" saad nito. ngumoso pa'to sa harapan ko na tila nagtatampo

oo after 2months ngayon lang niya nalaman pshhh

"anopa't dahilan para sabihin ko sayo psssssh!"  singhal ko na lalo pa niyang ikinanguso

"kung ganoon may pag-asa talagang maging kayo nang kaibigan mo omg!"  tila nito na ikinangiwi ko. pumilitpit  pa'to sa kaliwa kong braso na tila na nangangalingkig sa kilig

"sinong kaibigan?"  maang-maangan kong sabi. pshhh alam ko nanamang  si depungal ang tinutukoy niya!

tinanggal niya ang mga kamay niya sa braso ko tsaka ako marahang hinampas.

"huwag kanga mag patay malisya diyan! alam ko't alam mo ang tinutukoy ko!" bulyaw nito sa'kin

"tigil-tigilan mo nanga 'yang kakasukal-kal mo okay? isang napakalaking impossible iyang mga kagagahan mo" sabi ko tsaka muling itinuon ang paningin sa ginagawa

"hmmp malay mo naman kasi, o sya balik na'ko ron" aniya tsaka umalis

seconds... minutes...hours..  passed ginulgul ko na ang oras ko sa pag seserve. pagsapit ng alas tres ay nagsimula na kaming magligpit

"pa'no bayan kita kits nalang ulit bukas" saad ni tristan nang makalabas nakami sa mall na'to.

"susunduin ka ng ka-ibigaaann mo avria?" tanong ng akera na'to. nginiwian ko lang siya pshhh nanunukso na-naman ang babaeng'to