Ang Bespren Kong Amazona

Chapter 56

I'm still Austin lavara

"you want to come?"

bigla akong napatingin sakanya.

"ha? eh diba sa can--"

"pwede namang gawin dito kung iyon lang ang dahilan mo."  nanatili ang mga mata ko sakanya. para akong tinutusok ng karayom sa diddib. mapait akong umiling sakanya

"oo nga naman avria para hindi na namin kailangang lumipad  papuntang canada hahaha" singit ni zayne. tumawa pa siya. ngumiti lang ako tsaka muling umiling

"why?" tanong naman ni drake. iniwas ko ang paningin ko sakanila. huminga ako ng malalim. bumaba ang mga mata ko sa invitation card na nilalaro ng mga daliri ko. binigay sa'kin ni yhosh.

you are invited to the
     WEDDING
joining the lives of

MISS MELISSA KIM DWISIGHT
                      and
Mr. AUSTIN LAVARA

lumanghap ako ng hangin bago nagsalita.

"aalis kami bukas."  turan ko at muli silang binalingan.

"aalis? papuntang saan?"  tanong ni yhosh. ngumiti ako sakanya

"babalik na'ko sa pilipinas, kung saan ako totoong nakatira." 

naramdaman ko ang paghapdi ng mga mata ko. ang lungkot lang kasi. doon din naman totoong nakatira si yhosh eh.. doon kami sabay na lumaki.. bakit parang ngayon ang layo-layo na namin sa isa't isa kahit na.. kahit na nandito lang naman siya. nakikita ko, nasisilayan.

"avria let's go."  bumalik ako sa  huwisyo ng umalingaw-ngaw ang boses ni trevor.

"what are you waiting for? nagtext nasi dad. nakarating nasila sa airport."  pinanoud ko lang siyang sumakay sa driver seat.

nasa Disneyland park ako ngayon kung saan lagi akong nakatambay, ang lugar kung saan pareho naming gustong tambayan. sinabi kong idaan muna nila ako rito bago tuluyang umalis. dito kasi kami laging nagkikita. napatingin ako kay travis na tahimik lang ding nakatayo sa labas ng front seat. deretso ang mga matang nakatingin sa'kin. mapait siyang ngumiti sa'kin

"kailangan na nating umalis princess.." 

once na umalis naba ako kataposan na? na huli na? sarkastiko akong tumawa sa mga naiisip ko.

what else avria? matagal nang tapos. huli na. matagal na. kita mo ngang engaged na eh. hindi ko alam kung bakit may parte parin sa'kin ang umaasa. tumayo na'ko.

I re -examined this whole place. this is the last time I can see this place. I know that when I leave, I will never be able to set foot in this same place again. dahil wala na'kong planong bumalik sa lugar na'to.

yes this place is beautiful, especially dito mismo sa kinatatayuan ko,  I once had it as a comfort zone. but i can't deny the fact that i was happier there, in the place where i grew up, had a friend, at ang mga pamilya ko sa probinsya.

still really different.

trevor quickly drove the car to alaska airport. I hadn't gotten out of the car when I saw dad from not far away. kita ko pa kung paano kumaway sa'min si Azria. she looks happy.

binaba nani travis ang isakong maleta mula sa likod ng kotse. bago paman kami makalakad papalapit kina daddy ay may narinig kaming sigaw mula sa likod. nagtataka akong lumingon sa likod namin.