Chapter 47

66 11 5
                                    

Painsworthy..

Isang linggo na'yong lumipas simula nung umalis si alyn. when everything is set and assigned sa company ni daddy ay sinabi na niya sa'kin iyong tungkol sa doctor na bihasa raw ayon sa kanyang kasamahan sa kanilang organization. aaminin kung nakaramdam ako ng tuwa lalo na't sinabi sakanya ni daddy ang tungkol sa kondisyon ko at ayon sakanya hindi daw iyon malaking problema!

hindi nahirapan maghanap si trevor sa taong maasahan para sa toys company na pinatayo nila ni dad dito. small business lang daw iyon pero sa'kin ay hindi. alam kong mas Malaki pa ang company na pinapatakbo nila doon sa us which is si tita rocette na ang nagpapatakbo dahil sa pag iistay rito ni dad na almost 2yrs. as a CEO, itinuro ni trevor don sa taong ayon sakanya ay mapagkakatiwalaan ang mga communicate strategy and vision para sa maliit nilang company rito na kanilang pinag-kakaabalahan. i don't know kung lalaki ba iyon or babae pero wala akong paki

bukas na'yong alis namin. and hindi ko pa nasasabi kina gab ang about dito, maging kina klyde. kinalimutan ko na 'yong about sa sinabi ni eizzy. there's nothing to worry about, nakausap ko si alyn 3days ago through video call sempre si eizzy ang nag momonitor ng laptop, at ayon sakanya hindi raw siya natuloy sumakay sa airplane na'yon. mabuti nalang raw at tumawag sakanya si avyn na nakapagdesisyong sumama sakanya, kaya ayon hindi natuloy ang flight niya sa araw nayon. isang araw yong lumipas bago siya tuluyang nakaalis at kasama na ang kambal niya

lumanghap ako ng umihip ang simoy ng hangin. narito ako ngayon sa bakuran, kasama si trevor. tulak-tulak niya ako sa kung saan, sa corridor lang naman ata nitong bakuran nila.

"Hi avria!"

narinig ko mula sa hindi kalayuan ang tuwang tuwang boses ni eizzy. i bet nasa bakuran din siya or something may ginagawa rito sa labas.

"trevor--" napangiwi ako at hindi natuloy ang sasabihin ng mariing ituwid ng lalaking'to ang unang salitang lumabas sa bibig ko.

"Kuya trevor." may diin niyang sabi. pshhh buti pa si travis

"kuya trevor" aniko sa mapanuyang tono

"what?" halos iritabli niyang sagot

"maganda ba si eizzy?" tanong ko nasatingin ko ay nagpatigil sakanya ng panandalian. iyon bang hindi inaasahan ang lalabas sa bibig ko

"do i need to answer your fvcking stupid question?" naiinis niya paring sambit. naramdaman kong tumigil siya sa pagtulak nitong wheelchair ko at umupo siya sa isang bench ah basta upuan tapos.

"oh bakit naiiirita agad? bakit ba kasi lagi mong kinaiinisan si eizzy, rinig ko pa minsan na sinisigawan mo siya, ghod kuya trevor what's wrong with you? ang bait-bait nganiya!"

"she's being timourous at ayoko sa taong duwag"

napangiwi nalang ako sa sagot niya. anong konek?

"sempre lagi mo siyang binubulalasan, sino ba naman ang hindi matatakot eh no!" sigaw ko. pumaswit lang siya

ewan ko ba sa lalaking'to bakit naiirita siya kay eizzy.

"hoy yong tanong ko?" sabi ko pero satingin ko hindi na niya ako pinag-tuonan ng pansin

"Ediwaw! ano ba ang ginagawa niya kuya trevor?" pag-iiba ko ng tanong at bahagya pang diniinan ang huling salitang binigkas ko. narinig ko siyang nagbuntong hininga

"crazy she's.. planting trees on edge of this backyard near forest" aniya na tila bang nawewerduhan pa ito sa nakikita.

kung ganon pagtatanim lang pala ang kinaaabalahan ni eizzy tuwing lumalabas siya para raw pumunta sa bakuran.

Ang Bespren Kong Amazona Where stories live. Discover now